Τόμ Στόλτμαν: Με την ετικέτα του αυτισμού χάραξε την πορεία που τον ανέβασε στην κορυφή του κόσμου

Εκείνο το απόγευμα του περασμένου Ιουνίου στο Σακραμέντο θα μείνει για πάντα σαν  φωτεινό σημάδι στον ουρανό που θα φέγγει για να δείχνει το δρόμο στο μονοπάτι της ζωής του Τομ Στόλτμαν.

Στην κορυφαία στιγμή της καριέρας του, ο 27χρονος Σκωτσέζος ήταν αποφασισμένος να δαμάσει τα ανώτερα όρια της ανθρώπινης δύναμης.

Ηλθε στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος για τον τίτλο του  δυνατότερου ανθρώπου στον κόσμο , έχοντας μόνο μια επιλογή. Να τον κατακτήσει.

Ηταν η ώρα που θα έπρεπε να σηκώσει την τελευταία από τις πέντε «πέτρες του Ατλαντα». Ενα γιγάντιο ογκόλιθο  210 κιλών, λίγο πιο βαρύ από ένα όρθιο πιάνο.

Ο  Στόλτμαν στάθηκε ήρεμος πάνω στην πλατφόρμα γνωρίζοντας ότι ένα ανεκπλήρωτο όνειρο ζωής ορθώνονταν ανάμεσα σε εκείνον και το πέτρινο θεριό .

Αυτό που στα μάτια όλων , φάνταζε αδιανόητο,  λίγα δευτερόλεπτα μετά, έγινε απτός άθλος.

Σαν νέος Θησέας, ο Τομ Στόλτμαν, έφερε το μυθικό άχθος στο ύψος των ώμων , και ότι ακολούθησε ήταν ιστορία.

Μια ιστορία σαν παραμύθι για το αυτιστικό παιδί που έμελλε να γίνει ο δυνατότερος άνθρωπος στη γη.

Η  διαταραχή  του αυτισμού με την οποία παλεύει μέχρι σήμερα , διαγνώστηκε στον Τομ όταν ήταν ακόμη πέντε ετών.

Θέλησε να το κρατήσει μυστικό από τους φίλους του μέχρι την εφηβεία του , όταν αποφάσισε να μιλήσει για αυτό.

«Μέχρι και σήμερα, μου παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο από ότι σε άλλους ανθρώπους, το να διαχειριστώ , πράγματα, γεγονότα η καταστάσεις, και συχνά όταν κάτι καινούργιο προκύπτει στη ρουτίνα μου, αυτό μού δημιουργεί νευρικότητα.»

Ο Τομ έχει συζητήσει και έχει προσπαθήσει να αναλύσει με πολλούς ανθρώπους αυτή του τη διαφορετική συμπεριφορά .

«Στα 13 μου δεν έβγαινα από το σπίτι μόνος .Ήμουν ντροπαλός και δεν μίλαγα πολύ. Οι γονείς μου πίστευαν ότι θα ζούσα μαζί τους μέχρι τα σαράντα και ότι ποτέ δεν θα παντρεύομουν .

Κι όμως παντρεύτηκα με τη Σίνιντ το 2015, μόλις στα 21. Ότι είμαι σήμερα το χρωστάω στο ότι επέλεξα τον αθλητισμό στη ζωή μου.

Ταξίδεψα σε όλο τον πλανήτη  και αγωνίστηκα σε παγκόσμιες διοργανώσεις για τους δυνατότερους στον κόσμο μέσα σε  κατάμεστα  στάδια , και  μιλώντας μπροστά σε δεκάδες κάμερες για τις επιτυχίες μου».

Αυτή η διαφορά του από τους άλλους, έγινε τελικά το όπλο και η «σούπερδύναμη», όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος , που τον οδήγησαν να αναπτυχθεί ως επαγγελματίας αθλητής.

«Θα ήθελα όλοι να γνωρίζουν πως  επειδή άνθρωποι σαν και μένα κουβαλάμε στο μέτωπο  μια ετικέτα, δεν πάει να πεί πως είμαστε και διαφορετικοί από τους υπόλοιπους.»

Το πάθος του από μικρό παιδί  για το ποδόσφαιρο και η τρέλα του για τους  Ρέϊντζερς της Γλασκώβης παρολίγο να τον τραβήξουν μακρυά από τα δυναμικά σπορ και τα βάρη .

Όμως ο  μεγάλος του αδελφός Λιούκ , πρωταθλητής Ευρώπης στο άθλημα των δυνατότερων, άσκησε όλη του την επιρροή για να πείσει τον Τομ πως οι δυό τους ήταν φτιαγμένοι από το ίδιο  «σκληρό» μέταλλο και οτι αυτό το φυσικό τους χάρισμα θα τους οδηγούσε μια μέρα στην κορυφή του κόσμου .

Στα χρόνια που το σώμα του Τομ  άρχισε να διαμορφώνεται, φανερώθηκαν και τα πρώτα δείγματα με τα οποία η φύση είχε αποφασίσει να τον  προικίσει.

Πριν κλείσει τα 16, άρχιζαν να τον στενεύουν  τα παπούτσια με 48 νούμερο .

Στο σχολείο ήθελε για κολατσιό πέντε μεγάλα σάντουιτς , γλυκά και ξηρούς καρπούς για να καλύψει περισσότερες από 10.000 θερμίδες την ημέρα  που χρειάζονταν ο οργανισμός του .

Οι φίλοι του , τού έδωσαν το παρατσούκλι «Αλμπατρος» από το τεράστιο άνοιγμα  των χεριών του που τον έκανε να φαίνεται επιβλητικός .

Το 2016 η μητέρα του Σέϊλα αρρώστησε από καρκίνο.

Η  πιο φανατική του οπαδός δεν τα κατάφερε.

Λίγο πριν το τέλος ο Στόλτμαν τής ορκίστηκε πως μονάχα για χάρη της θα κατακτούσε τον τίτλο του δυνατότερου ανθρώπου στον κόσμο. Αλλά όχι μόνο αυτό. Της υποσχέθηκε πως πέρα από την αθλητική καριέρα θα κρατήσει  την ανθρωπιά και την καλωσύνη, ενέχειρο μα και πυξίδα στο δρόμο της ζωής του μέχρι την ένωσή του μαζί της στο φώς.

Ο Τομ τίμησε τον όρκο του και σήμερα μια  τρυφερή καρδιά παιδιού σε σώμα γίγαντα  182 κιλών, σκιρτά και χαμογελά στην σκέψη πώς από εκεί ψηλά μια περήφανη μάνα θα πανηγύριζε έξαλλα για το μεγάλο κατόρθωμα του.

Χάρη στα δυό του πιο  δυνατά μπράτσα στον κόσμο , ο Τομ Στόλτμαν κατόρθωσε με το παράδειγμα του να γίνει ο καλύτερος αγγελιοφόρος όλων των  παιδιών  με αυτισμό αλλά και των οικογενειών τους .

Με ανοιγμένα τα φτερά της θέλησης και της επιμονής , το «Αλμπατρος» έστειλε παντού το μήνυμα πως « τίποτε δεν είναι αδύνατο για όποιον έχει  στόχο , αποφασιστικότητα και αφοσίωση».

Επιμέλεια κειμένου: Γρηγόρης Τάτσης

www.ertnews.gr