Όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι… ζόρικοι συνεχίζουν. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, που αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του εν λόγω αφορισμού, παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο ertsports.gr και… άνοιξε την καρδιά της για τον ελληνικό στίβο.
Η Ανδριάνα Φερρά βρίσκεται όλη της τη ζωή στον χώρο του αθλητισμού, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς της. Γεννήθηκε στην Πειραιά στις 11 Φεβρουαρίου του 1988 και μόλις στην ηλικία των πέντε ετών άρχισε την ενασχόλησή της με διάφορα αθλήματα (κολύμβηση, ενόργανη, ρυθμική), προτού καταλήξει στον στίβο. Έχει υπάρξει αθλήτρια της Εθνικής ομάδας στα 100μ, 200μ, αλλά και στα 400μ, τα οποία αποτελούν το βασικό αγώνισμά της.
Η πρώην αθλήτρια του Ολυμπιακού και νυν του Πανναξιακού, Ανδριάνα Φερρά, φιλοξενήθηκε στο ertsports.gr και κλήθηκε να παραχωρήσει μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης γύρω από την καριέρα της, αλλά και για τον βιοπορισμό του ελληνικού στίβου. Μεταξύ άλλων, άφησε μία γεύση πικρίας και στεναχώριας για τις εγκαταστάσεις του στίβου στη χώρα μας, ενώ μίλησε και για την… επιλεγμένη στήριξη που λαμβάνουν οι συναθλητές της. Παράλληλα, έκανε τον δικό της απολογισμό για το 2022, ενώ στάθηκε και στη χειρότερη στιγμή της καριέρας της.
Αρχικά, η Φερρά μίλησε για την πρώτη της παρουσία στον χώρο του αθλητισμού, λέγοντας: «Ξεκίνησα τον στίβο στην ηλικία των 11 χρονών, αλλά από τα 5 μου έκανε αθλητισμό και είχα αλλάξει πολλά αθλήματα όπως κολύμβηση, ενόργανη και ρυθμική. Μου άρεσε πάρα πολύ ο αθλητισμός και ήθελα να πάω σε Αθλητικό Γυμνάσιο, γνωρίζοντας πως θα κάνω παραπάνω ώρες γυμναστικής. Επέλεξα το άθλημα του στίβου που είχε το αθλητικό σχολείο και αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με το άθλημα».
Πολλοί αθλητές καλούνται να συνδυάσουν το όνειρο του πρωταθλητισμού τους με τις σπουδές τους, γνωρίζοντας πως οι απαιτήσεις είναι πάρα πολλές. Η Ανδριάνα κλήθηκε να μιλήσει για τη δική της εμπειρία πάνω σε αυτό και επισήμανε πως: «Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου εύκολο. Στην αρχή είχα να συνδυάσω πρωταθλητισμό και σπουδές και μετά είχα να συνδυάσω πρωταθλητισμό με δουλειά. Για να επιτευχθεί αυτό, είχα πρόγραμμα και δεν παρέκκλινα καθόλου από αυτό. Υπήρξαν πολλές στιγμές που είχα κουραστεί πραγματικά, αλλά πάντα προσπαθούσα να βρίσκω τη δύναμη να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ».
Ό,τι είναι δύσκολο να το αντέξεις, είναι… γλυκό να το θυμάσαι. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια κλήθηκε να κάνει αναδρομή στη χειρότερη στιγμή της καριέρας της και συνάμα στην καλύτερή της. Χαρακτηριστικά τόνισε: «Η δυσκολότερη στιγμή της καριέρας μου ήταν η χρονιά που επέστρεψα μετά τα τρία απανωτά χειρουργεία που έκανα στον αχίλλειο. Ήταν μία πολύ περίεργη και δύσκολη χρονιά, καθώς ήμουν εκτός δύο χρόνια. Το σώμα μου είχε ξεσυνηθίσει από αυτές τις εντάσεις. Πάθαινα συνέχεια προβλήματα τραυματισμών, διότι το κορμί μου δεν υποστήριζε προπονήσεις που έπρεπε να κάνω για να βρεθώ πάλι στο υψηλό επίπεδο» και πρόσθεσε: «Έτυχε και ο COVID εκείνη τη χρονιά και όλα έγιναν πιο δύσκολα για εμένα. Δεν μπορούσα να προπονηθώ σωστά, γιατί μας έκλειναν τα στάδια και εγώ ήδη είχα χάσει δύο χρόνια που ήμουν αγύμναστη».
Σχετικά με τη στιγμή που θυμάται με χαμόγελο, ανέφερε: «Υπάρχουν πολλές όμορφες στιγμές που κάθε μία είναι ξεχωριστή και μοναδική για εμένα σε όλη αυτή την πορεία των χρόνων. Δεν θα σταθώ στα μετάλλια και στις διακρίσεις, γιατί πιστεύω πως αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια έως σήμερα, είναι η στιγμή που έτρεξα ξανά στους αγώνες, μετά από δύο χρόνια από τα χειρουργεία. Με είχαν όλοι ξεγραμμένη και ένιωσα ότι γεννήθηκα ξανά αθλητικά. Κατάφερα και διακρίθηκα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μετά από πολλά προβλήματα και πρώτη φορά φίλησα το ταρτάν για την επιστροφή μου. Ήταν μεγάλη η συγκίνηση γιατί κέρδισα πίσω την αθλητική μου καριέρα».
Πολλές ώρες προπονήσεις και πειθαρχημένης καθημερινότητας για να έρθουν εις πέρας οι στόχοι. Η Ανδριάνα περιέγραψε μία από τις ημέρες της ζωής της, λέγοντας: «Υπάρχει μία ρουτίνα είναι η αλήθεια… Περνάω πάρα πολλές ώρες στο στάδιο το πρωί και το απόγευμα, είτε για προπόνηση, είτε για αποκατάσταση. Θεωρώ πως όταν έχεις στόχους να πετύχεις πράγματα, δεν μπορείς να κάνει και αλλιώς. Ο καθένας έχει το πρόγραμμά του. Αυτή είναι η ζωή μου, αυτή είναι η δουλειά μου αυτή τη στιγμή. Να είμαι στο στάδιο και να δίνω το 100% του εαυτού μου».
Η έμπειρη αθλήτρια έχει βρεθεί πολλάκις σε στάδια του εξωτερικού, ενώ έχει… φάει τα ταρτάν με το “κουτάλι” και στη χώρα μας. Κλήθηκε να μιλήσει για τις εγκαταστάσεις της Ελλάδας, επισημαίνοντας αρχικά: «Δυστυχώς μόνο άθλιες μπορώ να τις χαρακτηρίσω. Δυστυχώς. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά είναι η αλήθεια. Και να πεις ότι δεν έχουμε πρωταθλητές και ότι δεν φέρνουμε επιτυχίες… Δεν υπάρχουν υποδομές στην Ελλάδα. Δύο Εθνικά κέντρα έχει η Αθήνα. Το ΟΑΚΑ και τον Άγιο Κοσμά, όπου και τα δύο αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα λειτουργικότητας. Στο ένα έχει καεί το ταρτάν, στο άλλο ξεπροβάλλουν ρίζες από δέντρα με κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού», προτού δώσει συνέχεια στις σκέψεις της, τονίζοντας: «Δεν υπάρχει κλειστό στάδιο στίβου με σωστές προδιαγραφές (200μ. περιφερειακό). Αναγκαζόμαστε να φεύγουμε στο εξωτερικό συνέχεια για να κάνουμε προπόνηση τον χειμώνα και να βρούμε τις συνθήκες που χρειαζόμαστε. Τώρα θέλουν να κλείσουν και το Αθλητικό Κέντρο του Αγίου Κοσμά. Η μισή Εθνική ομάδα στίβου προπονείται εκεί. Υπάρχουν ξενώνες που μένουν αθλητές από όλα τα Ολυμπιακά αθλήματα εκεί. Αν συμβεί και αυτό, χωρίς να έχει βρεθεί λύση, θα είναι η ταφόπλακα του αθλητισμού».
Εν συνεχεία, ρωτήθηκε για τη στήριξη στο πρόσωπο των αθλητών του στίβου, αναφέροντας: «Δυστυχώς, για να βρεθεί κάποιος να σε στηρίξει, πλέον πρέπει πρώτα να φέρεις την επιτυχία. Αυτό για εμένα δεν είναι καθόλου σωστό, γιατί για να φτάσεις στην επιτυχία έχεις περάσει από πολλές δύσκολες καταστάσεις, στις οποίες θα έπρεπε να σε στηρίζουν. Εκεί χρειάζεσαι την πραγματική στήριξη. Παλαιότερα ίσως ήταν πιο εύκολο να βοηθήσει κάποιος, αλλά πλέον έχουν αλλάξει πολύ οι καταστάσεις. Χαίρομαι τους ανθρώπους που βγαίνουν και στηρίζουν αθλητές που είναι στην αρχή της καριέρας τους ή ακόμα δεν έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα».
Παράλληλα, η Ανδριάνα σχολίασε το πώς προετοιμάζει πλέον τον εαυτό της για έναν σημαντικό αγώνα μετά από τόσα χρόνια καριέρας, Χαρακτηριστικά, είπε: «Πλέον έχω αρκετή εμπειρία. Είναι κάτι που γίνεται αυτόματα, δεν είναι κάτι που με αγχώνει. Αγχώνομαι σε λογικά πλαίσια, όσο χρειάζεται. Προπονούμαι καθημερινά σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να είμαι έτοιμη για έναν τέτοιο αγώνα. Περισσότερο με αγχώνει το να βγάλω αυτό που πραγματικά μπορώ να κάνω με τα λιγότερα λάθη».
Οι απαιτήσεις και οι αναποδιές που προκύπτουν στην καριέρα των αθλητών, φέρνουν σκέψεις που διίστανται με τα όνειρά τους. Η δύναμη που πηγάζει μέσα από τον καθένα, όμως, είναι αυτή που παίρνει τις τελικές αποφάσεις. Η Ανδριάνα μίλησε και για τις σκέψεις της να τα παρατήσει, προσθέτοντας: «Πέρασε δύο φορές από το μυαλό μου να εγκαταλείψω. Η πρώτη ήταν όταν διένυα την περίοδο με τα χειρουργεία, όταν το είχα ξεγράψει από το μυαλό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω και να τρέξω ξανά. Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα με ατελείωτους πόνους. Η δεύτερη ήταν όταν ξεκίνησα να τρέχω ξανά με την έγκριση του γιατρού το 2020 και πάθαινα συνέχεια τον έναν τραυματισμό μετά τον άλλον γιατί δεν άντεχε το σώμα μου. Αυτό που με κράτησε ήταν ότι πήρα το ρίσκο να τελειώσω τη χρονιά και τελικά μετά από όλο αυτό το… βουνό, είδα την ωραιότερη θέα. Έκανα το καλύτερο comeback που θα μπορούσα να κάνω και γέμισα μέσα μου όρεξη να συνεχίσω…»
Για τον Ολυμπιακό, που αποτέλεσε τον πρώτο της σύλλογο, η Φερρά ανέφερε: «Γεννημένη στον Πειραιά, ήταν η πρώτη μου επιλογή να πάω εκεί. Όλα αυτά τα χρόνια ο σύλλογος με στήριξε και με βοήθησε όπου χρειάστηκα. Εκείνος με ανέδειξε ως αθλήτρια από τις ακαδημίες. Δυστυχώς λόγω των φετινών καταστάσεων ήταν ένα από κοινού διαζύγιο, αλλά όχι κάτι επί προσωπικού επιπέδου. Ο Ολυμπιακός πάντα θα είναι στην καρδιά μου».
Παράλληλα, μίλησε και για τον τωρινό της σύλλογο, τον Πανναξιακό, λέγοντας: «Ο Πανναξιακός είναι ένας οικογενειακός σύλλογος. Οι άνθρωποι της Νάξου αγαπάνε πολύ τον αθλητισμό και τον στηρίζουν έμπρακτα. Πρόσφατα επισκέφθηκα το νησί της Νάξου, όπου η ομάδα με υποδέχθηκε σε ένα άριστο κλίμα που δεν μας έλειψε τίποτα. Ελπίζω να είναι και φέτος μία καλή χρονιά για εμένα και να μπορέσω να στηρίξω τον νέο μου σύλλογο όπου χρειαστεί».
Η… κουβέντα με την Ανδριάνα συνεχίστηκε και με την επόμενη ημέρας της, μετά τον πρωταθλητισμό. Χαρακτηριστικά, τόνισε πως: «Υπηρετώ ήδη στην Ελληνική Αστυνομία και έχω τελειώσει Πανεπιστήμιο Φυσικής Αγωγής στην Αθήνα. Ίσως ασχοληθώ στο να προπονώ κι όλας, ίσως και όχι. Δεν είναι κάτι που το έχω σκεφτεί ακόμη». Παράλληλα, έδωσε τη δική της συμβουλή στα νέα παιδιά που καλούνται να συνδυάσουν σπουδές και αθλητισμό, λέγοντας: «Να μην εγκαταλείπουν τις σπουδές τους για το άθλημα. Με σωστή διαχείριση, μπορούν να το πετύχουν. Το έχω κάνει, δεν είναι εύκολο αλλά είναι μία λύση. Να θυμούνται ότι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής τους είναι ο εαυτός τους και κανένας άλλος. Να προσπαθούν να γίνονται εκείνοι καλύτεροι και όχι να συγκρίνονται με τους άλλους. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός. Ο δρόμος προς την επιτυχία δεν είναι εύκολος, ούτε στρωμένος με ροδοπέταλα. Χρειάζεται κόπος, πειθαρχία και υπομονή. Μην απογοητεύονται με την πρώτη αποτυχία».
Η Ανδριάνα έκανε τον δικό της απολογισμό για το 2022, που απέχει περίπου ένα μήνα για να αποχαιρετήσει: «Γλυκόπικρη η γεύση που μου αφήνει το 2022. Έκανα την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στα 300μ Κλειστού Στίβου, επίδοση που με βάζει στην 16άδα της Ευρώπης. Κέρδισα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κλειστού στα 400μ, έσπασα το ατομικό μου ρεκόρ στα 400μ ανοικτού, μετά από μεγάλη ταλαιπωρία με πολλούς αγώνες και συνεχόμενα ταξίδια, συμμετείχα με την Εθνική ομάδα σε όλους τους αγώνες, αλλά έχω δύο πικρίες. Η πρώτη είναι ότι δεν διαχειρίστηκα σωστά την κούρσα μου στο Βαλκανικό και η δεύτερη ότι έμεινα για μόλις μία θέση εκτός στο Πανευρωπαϊκό και παρότι δεν είχαν συμπληρωθεί οι 36 θέσεις, δεν έγινε δεκτό το αίτημά μου να μου επιτραπεί να τρέξω. Παρ’ όλα αυτά, τρέξαμε με τη σκυταλοδρομία 4χ400 και κάναμε φετινό ρεκόρ στον πιο σημαντικό αγώνα».
Για τους ανθρώπους που την προπόνησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, ανέφερε: «Σε όλη αυτή την πορεία, άλλαξα προπονητές και από τον καθένα έμαθα πράγματα, είτε καλά, είτε κακά. Από τον Μάρτιο του 2022, συνεργάζομαι με τον Ανδρέα Λιναρδάτο, παλιό πρωταθλητή των 400μ. Με τον Ανδρέας, μας συνδέει μία μακροχρόνια φιλία, η οποία πλέον είναι και αθλητική συνεργασία. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει χημεία μεταξύ αθλητή-προπονητή, κοινοί στόχοι, κατανόηση και αμοιβαία όρεξη για δουλειά. Έχουμε δέσει, γνωρίζει τις δυνατότητές μου, αλλά και τις αδυναμίες μου και χτίζουμε πάνω σε αυτό. Είναι σημαντικό ότι έχει εμπειρία και ο ίδιος στα 400μ. Φέτος κάναμε μία γεμάτη θερινή σεζόν με πολλούς αγώνες, με σταθερές εμφανίσεις και σπάσαμε το απόλυτο ατομικό μου ρεκόρ στα 400μ. Εκτός από το ταλέντο και την όρεξη που έχει ο αθλητής, ο προπονητής είναι αυτός που χαράζει τον δρόμο για την επιτυχία και εσύ τον ακολουθείς».
Τέλος, κατέληξε στους στόχους της εν όψει συνέχειας, λέγοντας: «Ο στόχος είναι ένας. Να έχω την υγεία μου και να μπορεί να βγαίνει ο προγραμματισμός της προπόνησής μου. Σίγουρα στο μυαλό μου τρέχουν οι μεγάλες διοργανώσεις και φυσικά θα ήθελα να τις κυνηγήσω και να δώσω το παρόν. Φέτος έχουμε Πανευρωπαϊκό κλειστού στίβου, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ομάδων στον ανοικτό και Παγκόσμιο ανοικτού. Όλα είναι στο πλάνο, ενώ υπάρχει και μία αξιόλογη ομάδα σκυτάλης που θα μπορούσε να κυνηγήσει τις μεγάλες διοργανώσεις. Επίσης είναι και Προολυμπιακή χρονιά, αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για όλα αυτά».//
Μετάβαση στην Πηγή
Author: ERTNEWS SPORTΧρήστος Τζώλος
