Όταν ο άντρας σου σε αφήνει για άλλη γυναίκα, κάτι σπάει για όλους τους άντρες μέσα σου

«Κάτι έσπασε μέσα σου». Αυτό μου είπε εκείνη την ημέρα μία γυναίκα που μετά βίας γνώριζα. Ήταν μέσα Ιουλίου, έκανε πολλή ζέστη και εγώ την είχα επισκεφτεί στο ιατρείο της μετά από παρότρυνση των δικών μου. Εκείνη, σημειώνοντας κάτι ακαταλαβίστικα στο τετράδιο της, μου είπε αυτήν ακριβώς τη φράση: «Kάτι έσπασε μέσα σου». Είχε δίκιο. Με παράτησε για μία άλλη και έφυγε. Γίνεται να μη σπάσει;

Οι ερωτήσεις της με γύρισαν πίσω στο παρελθόν και θυμήθηκα όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα μέχρι σήμερα. Η σκέψη μου γύρισε σε εκείνη την ημέρα που ο πρώην άντρας μου γέμισε τη βαλίτσα του με όλα τα απαραίτητα και έφυγε από το σπίτι χωρίς να κοιτάξει πίσω του, αφήνοντάς με μόνη, αγκαλιά με τη νεογέννητη κόρη μας, να είμαι σε σοκ, τα άλλα δύο μας παιδιά να κλαίνε απαρηγόρητα και να μην ξέρω τι να κάνω. Να κλάψω για το διαλυμένο μου γάμο, τα τρία μου παιδιά που δεν ήξερα πως θα τα μεγαλώσω ή τις δύσκολες μέρες που θα έρχονταν;

Ο ήλιος είχε δύσει και εγώ στεκόμουν στην εξώπορτα να τον βλέπω να φεύγει με το αυτοκίνητό του. Είχε το ύφος του νικητή, ενώ στο δικό μου πρόσωπο το μόνο που μπορούσες να διακρίνεις ήταν ο τρόμος. Εκείνη τη στιγμή, η γειτόνισσά μου επέστρεφε από τη δουλειά της και μόλις με είδε, κατάλαβε τι ακριβώς είχε συμβεί. Άρχισε να κλαίει μαζί μου και η αγκαλιά της εκείνη τη στιγμή ήταν βάλσαμο. Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι και δεν ήθελα να την αφήσω αυτή την αγκαλιά. Ήταν το μοναδικό στήριγμα που είχα.

Ήμασταν μαζί τόσα χρόνια και στο τέλος με απάτησε με κάποια άλλη και έφυγε μαζί της. Δεν υπάρχει πιο τρομακτικό πράγμα για μία γυναίκα με παιδιά. Τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για τον πόνο που θα ζούσα, όταν συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι η σχέση αγάπης που είχα με κάποιον πέθανε και δεν υπάρχει περίπτωση να αναστηθεί. Για δέκα ολόκληρα χρόνια είχα μάθει να είμαι σύζυγος και μάνα, σκεφτόμουν σαν σύζυγος και μάνα, λειτουργούσα σαν σύζυγος και μάνα. Όλη μου η ζωή ήταν επικεντρωμένη στον άντρα μου και τα παιδιά μου.

Οι μήνες που ακολούθησαν με βρήκαν απαρηγόρητη να κλαίω γι’ αυτά που είχα και έχασα. Μέσα μου υπήρχε μόνο θλίψη και απώλεια για ένα μέλλον που αλλιώς είχα φανταστεί και αλλιώς φαινόταν. Τότε συνειδητοποίησα ότι είχα βασιστεί πολύ περισσότερο απ’ ότι έπρεπε στη σχέση αυτή και τώρα που έπαψε να υφίσταται ήμουν εντελώς χαμένη. «Γιατί τώρα; Γιατί να μου συμβεί εμένα αυτό; Πώς θα προχωρήσω;».

Ήξερα για την απιστία του καιρό πριν και μισούσα τον εαυτό μου που το μυαλό μου γύριζε όλη την ώρα σε αυτήν. Η λογική είχε πάψει να υφίσταται για μένα. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε. Είχα αλλάξει εγώ; Είχε αλλάξει εκείνος; Ποιος έφταιγε; Ίσως να ευθυνόμουν εγώ, αλλά και εκείνος ήταν ένα εντελώς διαφορετικό άτομο από εκείνο που γνώρισα και αγάπησα 10 χρόνια πριν.

Νόμιζα ότι τρελαινόμουν. Δεν μπορούσα να αναγνωρίσω τον εαυτό μου όταν κοιταζόμουν στον καθρέφτη. Για κάποιο λόγο πίστευα ότι θα μπορούσα να βγάλω μία άκρη ψάχνοντας το κινητό του και τον υπολογιστή του. Δεν βρήκα καμία απόδειξη πράγμα που με έκανε να πιστέψω ότι εξακολουθούσε να με αγαπάει και ότι δεν θα με αφήσει ποτέ. Έπεισα τον εαυτό μου ότι χρειαζόταν λίγο χρόνο και όλα θα γίνονταν ξανά όπως πριν. Δεν ήταν παρά μία μικρή κρίση που θα ξεπερνούσαμε.

Όταν τελικά βρήκα τις αποδείξεις που χρειαζόμουν ήταν πια αργά. Η απόσταση ανάμεσά μας ήταν πολύ μεγάλη για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε όποια προβλήματα είχαμε. Όλα όσα είχα βρει στο κινητό του, μηνύματα, e-mail, φωτογραφίες, όλα γυρνούσαν στο μυαλό μου ξανά και ξανά. Για κάποιο λόγο εξακολουθούσα να πιστεύω πως αν του έδειχνα την αγάπη μου, θα την παρατούσε και θα επέστρεφε σε εμένα να συνεχίσουμε από κει που αφήσαμε την ευτυχισμένη μας ζωή μαζί.

Είχε προδώσει την εμπιστοσύνη μου και είχε διαταράξει την εσωτερική μου γαλήνη. Από πότε τα είχαν; Πόσο καιρό πίσω από την πλάτη μου; Πως μπορούσε να με κοροϊδεύει; Αυτή και τόσες πολλές σκέψεις με στοιχειώνουν ακόμα και σήμερα. Κατάφερε να σπάσει κάτι μέσα μου, όχι μόνο για εκείνον, αλλά για όλους τους άντρες.

Δεν ήταν μόνο η ψυχολογία μου χάλια, αλλά και η υγεία μου. Είχα χάσει πολλά κιλά χωρίς να το θέλω. Από καιρό ήθελα να χάσω βάρος, αλλά όχι με αυτό τον τρόπο. Ξέρετε ποια ήταν η ειρωνεία της τύχης; Ότι είχε το θράσος να μου πει πόσο σέξι ήμουν τώρα που αδυνάτισα. Όχι μόνο με απατούσε, αλλά με κορόιδευε και μέσα στα μούτρα. Ήξερε τι μου συνέβαινε και με ειρωνευόταν.

Με τον καιρό άρχισα να έχω όλα και πιο συχνά λιποθυμικά επεισόδια. Δεν έκανε τίποτα για να με βοηθήσει. Με άφηνε λιπόθυμη μέχρι να συνέλθω. Με έβλεπε να πονάω και να υποφέρω και αντί να με βοηθήσει με έσπρωχνε με περισσότερη δύναμη στο χείλος του γκρεμού.

Προσπάθησα πολλές φορές να συνέλθω για χάρη των παιδιών μου, αλλά δεν μπορούσα. Έτρωγα και κοιμόμουν ίσα για να επιβιώσω. Πήγαινα τα παιδιά σχολείο και όταν επέστρεφα σπίτι, έπεφτα στο κρεβάτι και έκλαιγα. Ήμουν γενικά απούσα από τις ζωές των παιδιών μου και αισθανόμουν τύψεις γι’ αυτό. Δεν είχα ενέργεια ούτε να παίξω μαζί τους, ούτε καν να κάνω τα βασικά. Είχα εξαντληθεί σωματικά και συναισθηματικά.

Στο τέλος έκανα αυτό που πεισματικά αρνιόμουν καιρό να κάνω: ζήτησα βοήθεια. Πολλοί με προέτρεψαν να βγω από το σπίτι, να βρω ένα καινούργιο χόμπι, να γνωρίσω νέους ανθρώπους. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Είναι σαν να πηδάς από ένα αεροπλάνο και να προσγειώνεσαι στη μέση του πουθενά. Είσαι μόνη και πανικόβλητη. Προσπαθείς να βρεις κάποιον, ένα σπίτι, μία πόρτα να χτυπήσεις, κάποιον να σου δώσει οδηγίες για να γυρίσεις σπίτι σου, αλλά στο τέλος γυρνάς πάλι στο σημείο που ήσουν στην αρχή. Έτσι ήμουν και εγώ. Μόνη, χαμένη και φοβισμένη. Είχα χάσει το δρόμο μου και δεν ήξερα πώς να τον βρω.

Καλές οι συμβουλές, αλλά για να τα κάνω όλα αυτά έπρεπε πρώτα να τα βρω με τον εαυτό μου, αλλιώς ό, τι και αν έκανα, ήμουν καταδικασμένη να αποτύχω. Όλες αυτές οι εμπειρίες μου με βοήθησαν να βγάλω από μέσα μου τη φωνή που τόσα χρόνια έκρυβα. Ακόμα και εγώ είχα ξεχάσει πως είναι να ακούγομαι και να διεκδικώ αυτά που θέλω. Αρκετό καιρό μετά την αποχώρηση του πρώην άντρα μου, άρχισα να ανακτώ την αυτοπεποίθησή μου και να σκέφτομαι πώς θα οργανώσω από την αρχή τη ζωή μου. Αποφάσισα να βγω από το «καβούκι» μου και το έκανα.

Αυτό συνέβη όταν κατάλαβα πόσο περιορισμένη ήμουν στο γάμο μου, πόσα λίγα έπαιρνα σε σχέση με αυτά που έδινα και πόσο είχα παραμελήσει τον εαυτό μου επιτρέποντας σε κάποιον που τελικά δεν με αγαπούσε καθόλου να μου φέρεται με το χειρότερο τρόπο. Εγώ φταίω που είχα χάσει το δρόμο μου, όχι εκείνος.

Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισα, πλέον μπορώ να πω με σιγουριά ότι έμαθα πολλά και βγήκα πιο δυνατή. Έπαψαν να με καθορίζουν πλέον όσα συνέβησαν. Τα γεγονότα αυτά με έκαναν αυτό που είμαι τώρα: δυνατή, αποφασιστική και ολοκληρωμένη.

Πηγή: divorcedmoms.com – Το διαβάσαμε: singleparent.gr

The post Όταν ο άντρας σου σε αφήνει για άλλη γυναίκα, κάτι σπάει για όλους τους άντρες μέσα σου appeared first on Fumara.gr.