Κορυφώνεται η ένταση στην Ουκρανία- Μερική επιστράτευση ανακοίνωσε ο Πούτιν

Τι σημαίνει η ανακοίνωση Πούτιν για μερική επιστράτευση και πως θα εξελιχθεί η κατάσταση με την επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος, έπειτα από την ομιλία Ερντογάν στον ΟΗΕ. Απαντήσεις δίνει ο Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης, αναπληρωτής καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Α.Π.Θ..

Ίσως υπάρξουν θετικές εξελίξεις, όσον αφορά μια συμφωνία για εκεχειρία, όπως διαρρέεται από το περιβάλλον Πούτιν, εκτιμά ο κ. Σαρηγιαννίδης. Σε αυτό συνηγορεί η ανακοίνωση περί δημοψηφισμάτων για την ενσωμάτων των περιοχών που έχουν καταληφθεί παρανόμως από τους Ρώσους. Με τις απειλές για χρήση κάθε είδους όπλων, δηλαδή και πυρηνικών, αφήνεται να δημιουργηθεί στο εσωτερικό της Ρωσίας η εικόνα ότι θα καθίσει άνευ όρων σε διαπραγματεύσεις με τον Ζελένσκι. Από την πλευρά του ο Ουκρανός πρόεδρος δήλωσε ότι δεν θα υποχωρήσει εάν δεν απελευθερώσει και την Κριμαία, τα οποία ο κ. Σαρηγιαννίδης χαρακτήρισε μαξιμαλιστικούς στόχους, αλλά μετρημένες ως δηλώσεις, που προοιωνίζουν μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία.

Όσον αφορά τις δηλώσεις Ερντογάν εναντίον της Ελλάδος, ο κ. Σαρηγιαννίδης, τον χαρακτήρισε πλασιέ Fake news, που απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο μουσουλμανικών κρατών ειδικά στην Μ. Ανατολή, όπου διεκδικεί ηγετικό ρόλο. Με βάση αυτά τα χαλκεία θέλει να εκμεταλλευτεί την δυναμική της στιγμής, όχι μόνο εναντίον της Ελλάδος, αλλά και εναντίον της δύσεως, που κατά το σκεπτικό του Ερντογάν, προσπαθεί να σταματήσει την πορεία της Τουρκίας από αυτό που εκείνος οραματίζεται.

Η δεύτερη ανάγνωση των γεγονότων δείχνει κάτι διαφορετικό σχετικά με την Ρωσική αντίδραση. Επίσης, δεν έχει ληφθεί υπ’ όψιν ο Κινεζικός παράγοντας, εφ’ όσον η δήλωση για κλείσιμο του αγωγού προς την Κίνα δεν ήταν προσυνεννοημένη. Σε περίπτωση που είναι ειλικρινής το Κρεμλίνο διέπραξε το 2ο μεγαλύτερο λάθος του από το 1940 με την Λιθουανία. Όχι την εισβολή στην Φινλανδία το 1939 την οποία ο Μολότωφ δικαιολόγησε ως απάντηση στην “Φινλανδική εχθρότητα”.[1] Σε τι διαφέρουν οι δηλώσεις Πούτιν από την οδηγία του Πολιτικής Διοίκησης του σοβιετικού στρατού στις 17 Σεπτεμβρίου 1939;  Για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Πολωνία διεμήνυε ότι “μονάδες του ηρωικού Κόκκινου Στρατού διέσχισαν τα σύνορα της Πολωνίας, φέρνοντας ελευθερία και ευτυχία στους Ουκρανούς και τους Λευκορωσούς που κατοικούν στην Πολωνία, ειρήνη στον πολωνικό λαό”.[2]

Η ανακοίνωση για 300.000 εφεδρείες που θα σταλούν στην Ουκρανία έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στους ανυποψίαστους Ρώσους, οι οποίοι μέχρι εχθές άκουγαν την προπαγάνδα του Κρεμλίνου για επιτυχή προέλαση. Αυτό συνιστά παραδοχή της αποτυχίας της επιθέσεως που ξεκίνησε προ εξαμήνου. Η σύγκρουση κατέληξε σε πόλεμο φθοράς των Ρώσων στην Ανατολική Ουκρανία. Με μια οικονομία 10 φορές μεγαλύτερη και έναν πληθυσμό σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερο από την Ουκρανία, η Μόσχα πέτυχε πενιχρά αποτελέσματα. Πόσο απέχει η πλήρης επιστράτευση των Ρώσων; Σύμφωνα με τα ρωσικά social media είναι το επόμενο βήμα.

Ο πόλεμος απέδειξε ότι ήσσονες αριθμητικά δυνάμεις πέτυχαν μείζονα αποτελέσματα εναντίον ενός από τους ισχυρότερους στρατούς στον πλανήτη, όπως τουλάχιστον εικάζεται. Είναι προφανές ότι θα επηρεάσει το ηθικό των επιστρατευμένων και του λαού, που θα βλέπουν τα φέρετρα να επιστρέφουν στις πόλεις. Η απειλή χρήσεως ακόμη και πυρηνικών είναι κενή περιεχομένου. Είναι προειδοποίηση προς την δύση να μην επιχειρήσει να ανακόψει τις δυνάμεις της, προφανώς ενισχύοντας έτι περαιτέρω τους Ουκρανούς.

Με την ανακοίνωση των δημοψηφισμάτων η Μόσχα επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη της πολεμικής επιχείρησης, όσο προλαβαίνει προτού αρχίσει να ανατρέπεται εις βάρος της η κατάσταση στο μέτωπο. Ακόμη και αν καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα έχει αποκομίσει κέρδη που θα αρνηθεί να επιστρέψει επικαλούμενη την βούληση των κατοίκων μέσω των δημοψηφισμάτων, που ανακοίνωσε εσπευσμένα. Όπως βεβαίως δήλωσε το πρωί ο Ζοζέφ Μπορέλ στο CNN «ουδέποτε η δύση θα αναγνωρίσει τα δημοψηφίσματα εδαφών υπό κατοχή».

Σημειώνεται πως αυτά τα δημοψηφίσματα διοργανώνονται από την Μόσχα και δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που υποδηλώνουν, αφού είναι πλήρως ελεγχόμενα και το αποτέλεσμα αναμενόμενο όπως συμβαίνει σε τέτοια καθεστώτα.

Εν τούτοις, αυτό δεν πτοεί τις Ουκρανικές δυνάμεις που συνεχίζουν την αντεπίθεση για να ανακτήσουν τις υπό κατάληψη περιοχές. Ο Ζελένσκι δεν είναι μαξιμαλιστής επειδή δεν θέλει να δει την χώρα του να τεμαχίζεται και ας ληφθεί υπ’ όψιν ποιοι κρύβονται πίσω από τις διαδηλώσεις των Γερμανών και των Αυστριακών, για τα οικονομικά τους προβλήματα και ζητούν την επαναλειτουργία του Nord Stream. Η επιρροή της Μόσχας μέσω διαφόρων δορυφόρων φτάνει στην Γαλλία, την Ιταλία, την Βουλγαρία, όπου έπεσε η κυβέρνηση τον Ιούνιο, και θα προσπαθήσει να ανατρέψει κάθε κυβέρνηση που θεωρεί ότι στέκεται εμπόδιο στα σχέδια της, είτε με διαδηλώσεις στους δρόμους είτε σκηνοθετώντας σκάνδαλα.

Τέλος σε σχέση με την Τουρκία, ο δυτικός κόσμος θα βρεθεί εκ νέου προ παλαιών διλλημάτων και ας θυμηθεί τα λάθη του βρετανού πρωθυπουργού James MacDonald, ο οποίος για λόγους λιγότερο οικονομικούς και περισσότερο ιδεοληπτικούς, κατά τον μεσοπόλεμο είχε ανάψει το πράσινο φως στον επανεξοπλισμό στην φίλα κείμενη στην ΕΣΣΔ Γερμανία, με τα γνωστά αποτελέσματα. H πολιτική του κατευνασμού ή η προοπτική μιας υποτιθέμενης συμμαχίας ουδέποτε αποθάρρυνε κάποιον προτιθέμενο να επιτεθεί. Απλώς, τα αναθεωρητικά κράτη χρησιμοποιούν την παλιά στρατηγική των νομάδων των στεπών και της κεντρικής Ασίας, που απειλούσαν τα κράτη με επιθέσεις, προκειμένου να αποσπάσουν εμπορικά ανταλλάγματα και λύτρα για να μην διεξάγουν πόλεμο.

[1] Moscow News, by Mezhdunarodnaya Kniga, December 4, 1939, Radio Speech of Comr. V. M. Molotov, Chairman of Council of People’s Commissars of USSR, Nov. 29, 1939, https://histdoc.net/history/ru/NKID1939-11-29c.htm

[2] Мельтюхов М.И. Советско-польские войны. Военно-политическое противостояние 1918-1939, Часть третья, Сентябрь 1939 года- Война с запада, М.: Вече, 2001, Примечания, 638, Rossiiskii Gosudarstvenni Voennyi Arkhiv (RGVA) F. 9. Op. 40. D. 62. L. 280-285, (Mikhail Ivanovich Melnikov, Soviet-Polish wars, Military-political confrontation 1918-1939, Veche, Moscow 2001, Part three, September 1939, War from the West, σημ. 638 Russian State Military Archive (RGVA) F. 9. Op. 40. D. 62. L. 280-285), http://militera.lib.ru/research/meltyukhov2/03.html

www.ertnews.gr