Η περιπέτεια της κορινθιακής σταφίδας

Το πρόβλημα της παραγωγής και της ζήτησης αντιμετωπίζουν οι σταφιδοπαραγωγοί στο Αίγιο Κορινθίας. Η παραγωγή έμεινε αδιάθετη στις αποθήκες λόγω της μειωμένης ζήτησης, εξ αιτίας της πανδημίας και ζητούν παράκαμψη των ισχυόντων για να λάβουν αποζημιώσεις.

6.000 τόνοι παραμένουν αδιάθετοι στις αποθήκες. Ο Μιλτιάδης Σταυρόπουλος, διευθύνων σύμβουλος Παναιγιάλειας ένωσης συνεταιρισμών, επιχείρησε να έρθει σε επαφή με εμπόρους στο εξωτερικό για να διατεθούν τα πλεονάσματα του καρπού, πλήν όμως δεν βρήκε ανταπόκριση. Δεν πρόκειται για διόρθωση των τιμών, αλλά για κατάρρευση, από το 1,6 ευρώ πέρυσι στο ένα ευρώ φέτος και με πτωτική τάση.

Ως λύση προτείνεται από τους σταφιδοπαραγωγούς η απόσυρση του πλεονάσματος της σταφίδας. Ωστόσο, η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί στις διεθνείς αγορές είτε λόγω της πανδημίας, είτε γιατί η προσφορά σε μειωμένες τιμές από άλλες χώρες θα συνεχιστεί, με αποτέλεσμα να παγιωθεί η απόσυρση των ετήσιων παραγόμενων ποσοτήτων. Η απόσυρση, που σημαίνει ότι το κράτος θα αγοράσει την παραγωγή θα αποφέρει στους καλλιεργητές κατά τον κ. Σταυρόπουλο μια καλύτερη τιμή ακόμη και σε σύγκριση με την περυσινή. Το κόστος ή το ποσό που προσδοκούν να λάβουν οι παραγωγοί ανέρχεται στα εννέα εκατ. ευρώ.

Το εύλογο ερώτημα είναι τι θα γίνεται κάθε φορά, που ένα προϊόν με μικρή ζήτηση, μένει αδιάθετο και οι παραγωγοί συνεχίζουν να το καλλιεργούν στην ίδια έκταση, προσβλέποντας στην έμμεση πλήν σαφή κρατική χρηματοδότηση. Η οικονομία μπαίνει σε άλλες διαδικασίες και πόρρω απέχει από την κατάρρευση. Όπως αναγνώρισε ο κ. Σταυρόπουλος η κατάσταση δεν αναμένεται να αλλάξει του χρόνου και η πλεονάζουσα παραγωγή θα συνεχίσει να μένει αδιάθετη. Επομένως ζητά την μόνιμη παρέμβαση του κράτους και της διάθεσης κεφαλαίων που προέρχονται από την φορολογία του συνόλου για την ικανοποίηση των αναγκών μιας συγκεκριμένης ομάδος.

Ο κ. Σταυρόπουλος έκανε λόγο για μια νέα σταφιδική κρίση, υπενθυμίζοντας την αντίστοιχη κρίση της δεκαετίας του 1890. Τότε η προσωρινή αύξηση της ζήτησης, ώθησε τους καλλιεργητές να φυτέψουν αλόγιστα τεράστιες εκτάσεις με αμπέλια, θεωρώντας ότι η εποχή των παχιών αγελάδων θα είναι μόνιμη. Όταν λοιπόν έληξε η κρίση έμειναν με το προϊόν στις αποθήκες, χρεοκόπησαν και κατέληξαν μετανάστες, κυρίως στις ΗΠΑ, που ευτυχώς τότε ζητούσε εργατικά χέρια. Την δεκαετία εκείνη η απόσυρση είχε ονομαστεί παρακράτηση, αλλά δεν διέσωσε τους παραγωγούς από την οικονομική καταστροφή ούτε την χώρα από την χρεοκοπία το 1893.

www.ertnews.gr