Το στίγμα στον δημόσιο λόγο

Καμπάνια για την καταπολέμηση του στίγματος ψυχικής υγείας στο δημόσιο λόγο, πραγματοποιείται από το Ίδρυμα Μποδοσάκη και την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος.

Στερεότυπα, που κουβαλούν οι κοινωνίες από το παρελθόν και οφείλονται στην άγνοια καθιστούν δύσκολη την ζωή των ανθρώπων, που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας ή σωματικές αναπηρίες.

Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τις φωνές μας και να βάλουμε τις υπογραφές μας, προκειμένου  να σβήσουμε από τον δημόσιο λόγο την χρήση λέξεων που στιγματίζουν, δημιουργούν εμπόδια και αποκλεισμούς, στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή, σημειώνει η ψυχολόγος Παναγιώτα Φίτσιου. Παρωχημένες εκφράσεις και λέξεις χρησιμοποιούνται ακόμη και σε επίσημα έγγραφα, ενώ συχνά συνδέονται τα φαινόμενα προβλημάτων ψυχικής υγείας με φαινόμενα βίας.

Η ευαισθητοποίηση του πληθυσμού σε θέματα ψυχικής υγείας, η κοινωνική ενσωμάτωση, η απασχόληση των ατόμων με τέτοια προβλήματα, η στήριξη των  δικαιωμάτων τους ενισχύοντας το σεβασμό στην ανθρώπινη υπόστασή τους και την ισοτιμία τους ως πολίτες, είναι οι στόχοι της εκστρατείας.

Η κ. Φίτσιου μιλά για την νέα συμπεριληπτική γλώσσα, την γλώσσα του αυτοπροσδιορισμού. Με αυτόν τον τρόπο, όπως λέει, αποφεύγονται οι συγκρίσεις με άτομα που δεν έχουν ανάλογα προβλήματα και επιτυγχάνεται η πλήρης συμμετοχή στην “προοδευτική” ζωή. Ως παράδειγμα αναφέρεται πως όταν προκύπτει κάποιο θέμα σε πάνελ συζητήσεων καλούνται να μιλήσουν διάφοροι ειδικοί και όχι τα ίδια τα άτομα, που έχουν το πρόβλημα.

Συνήθως όταν γίνονται τέτοιες συζητήσεις είναι γιατί κάποια άτομα δημιουργούν ένα πρόβλημα. Σύμφωνα με τις απόψεις περί αυτοπροσδιορισμού, προφανώς, η πρόσκληση του νεαρού που δολοφόνησε πρόσφατα τον υπάλληλο, ο οποίος εργαζόταν στον δρόμο και τον ενοχλούσε ο θόρυβος που προκαλούσε, θα συνεισέφερε στον διάλογο. Στο θέμα καλούνται να απαντήσουν οι ψυχίατροι, ως ειδικότεροι όλων.

Έχει ήδη προκαλέσει πολλές συζητήσεις στο εξωτερικό η λεγόμενη συμπεριληπτική γλώσσα, με την οποία επιχειρείται από “ακτιβιστές” των κοινωνικών δικαιωμάτων και μερίδα ψυχολόγων, να καταργηθούν έννοιες, και συστήματα, που είναι αυτονόητα για την πνευματική ισορροπία των μελών της κοινωνίας. Έτσι στο πλαίσιο αυτό διάφορες ομάδες ζητούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο να καταργηθούν οι λέξεις μητέρα- πατέρας, κύριος- κυρία κλπ., και να αλλάξει η γραμματική, π.χ. για να μην προσδιορίζονται τα φύλα, προκειμένου υποτίθεται η κοινωνία να απαλλαγεί από στερεότυπα.

Εάν απλώς επρόκειτο για την κατάργηση μιας σεξιστικής γλώσσας, αυτό θα μπορούσε να είναι ζήτημα εκπαιδεύσεως για τον σεβασμό του άλλου φύλου. Η προσπάθεια θα έπρεπε να στραφεί σε κοινωνίες με θρησκευτικές αντιλήψεις που όχι απλώς ανέχονται, αλλά στηρίζουν τα εγκλήματα εναντίον γυναικών, τις αγοραπωλησίες παιδιών, κοκ..

Τέλος, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει ότι άτομα που διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα, συχνά έχουν ένα βεβαρυμμένο παρελθόν, αλλά δεν είχε δημοσιοποιηθεί η κατάσταση της ψυχικής τους υγείας, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν ελεύθεροι, χωρίς παρακολούθηση.

Οι κοινωνίες καλούνται εκ των υστέρων να πληρώσουν υψηλό τίμημα για κάποιες απόψεις, που στον βωμό ενός λεγόμενου προοδευτισμού, παραβλέπουν το Summum bonum, με την αρχική έννοια που του έδωσε ο Κικέρων.

www.ertnews.gr