ΟΗΕ: Ο οργανισμός των δηλώσεων και όχι των πράξεων – Πόλεμοι, πείνα, αίμα… και ο ΟΗΕ απλά «καταδικάζει»

Ο κόσμος σήμερα αναρωτιέται με θυμό και απορία: Για ποιο λόγο υπάρχει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών; Ένας οργανισμός που δημιουργήθηκε με σκοπό να προστατεύει την ειρήνη, να αποτρέπει τους πολέμους και να υπερασπίζεται τον άνθρωπο, έχει καταντήσει να μοιάζει με έναν τεράστιο γραφειοκρατικό μηχανισμό που το μόνο που κάνει είναι… να καταδικάζει.

Γίνονται πόλεμοι, βομβαρδίζονται πόλεις, σκοτώνονται παιδιά, οικογένειες ξεκληρίζονται, άνθρωποι πεινάνε και πεθαίνουν. Κι όμως, ο ΟΗΕ κάθε φορά ανεβαίνει στο βήμα, εκδίδει ανακοινώσεις, «καταδικάζει» τις ενέργειες και μετά; Τίποτα. Ο κόσμος βυθίζεται στο αίμα κι εκείνοι περιορίζονται σε λόγια.

Επιβάλλονται κυρώσεις σε κράτη που παραβιάζουν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Και όμως; Αυτά τα κράτη τους γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Συνεχίζουν ακάθεκτα τις επιθέσεις τους, τις εισβολές, τις σφαγές, λες και δεν υπάρχει κανένας οργανισμός πάνω από αυτά. Οι κυρώσεις δεν τα σταματούν, οι καταγγελίες δεν τα αγγίζουν. Ο ΟΗΕ μοιάζει με θεατή που βλέπει το έγκλημα να συντελείται μπροστά του και αρκείται να το περιγράφει.

Την ίδια στιγμή, τα κράτη-μέλη πληρώνουν δισεκατομμύρια για να συντηρείται αυτός ο γίγαντας, που όμως είναι ανίκανος να επιβάλει λύσεις. Ένας οργανισμός που ιδρύθηκε για να φέρει ειρήνη, μοιάζει πλέον με μια βιτρίνα δηλώσεων χωρίς καμία ουσιαστική ισχύ.

Και το ερώτημα μένει αμείλικτο: Για ποιο λόγο υπάρχει ο ΟΗΕ; Όταν ο κόσμος καίγεται, όταν παιδιά σκοτώνονται, όταν ο πόνος και η πείνα σαρώνουν ολόκληρους λαούς, δεν φτάνει να λες «καταδικάζουμε». Ο ΟΗΕ έχει καταντήσει να είναι ένα «τίποτα», ένα όνομα χωρίς περιεχόμενο, ένας οργανισμός που αντί να προστατεύει τους αδύναμους, απλώς βγάζει ανακοινώσεις που δεν αλλάζουν απολύτως τίποτα.

Αν ο ΟΗΕ συνεχίσει να στέκεται απλά ως θεατής και να περιορίζεται σε λόγια, τότε δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα ακριβοπληρωμένο μνημείο υποκρισίας. Γιατί η ειρήνη δεν κερδίζεται με λόγια και ανακοινώσεις, αλλά με πράξεις. Και αυτές λείπουν.

Άραγε γιατι υπάρχει ο ΟΗΕ;

Διογένης Χαραλαμπίδης