Δ. Κουτσούμπας: «ΚΚΕ πιο δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, καθοδηγητής της πάλης του λαού για τον σοσιαλισμό»

«Συνεχίζουμε και θα τα καταφέρουμε, με ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας, για το σοσιαλισμό» τόνισε ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην ομιλία του απόψε, στο 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, στη Θεσσαλονίκη.

Ο κ. Κουτσούμπας άσκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και στις μεγάλες δυνάμεις, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τη στρατηγική του ΚΚΕ, ενόψει του 22ου Συνεδρίου του.

«Το ποτήρι γεμίζει και η οργή ξεχειλίζει για την κυβέρνηση της ΝΔ του Μητσοτάκη» είπε ο κ. Κουτσούμπας. Πρόσθεσε, επίσης, ότι ο λαός δεν είναι διατεθειμένος να δώσει «κανένα συγχωροχάρτι» και «σε όσους κυβέρνησαν πριν και άνοιξαν τον δρόμο».

Ο Κουτσούμπας κατηγόρησε την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ότι «ξεζουμίζει τον λαό» με «θηριώδη υπερπλεονάσματα» και άδικους φόρους, ενώ την ίδια ώρα φροντίζει μόνο για τη στήριξη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αναφέρθηκε στις ελλείψεις στο ΕΣΥ, στη «ληστεία» των λογαριασμών ενέργειας, στην «αδιαφορία για το έγκλημα των Τεμπών» και στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ και χαρακτήρισε «ντροπή και αίσχος» τη στάση της κυβέρνησης για τη Γάζα, λέγοντας ότι «κανένα υποτιθέμενο “εθνικό συμφέρον” δεν μπορεί να δικαιολογήσει» και πρόσθεσε:

«Είναι βαρύς ο όρος “γενοκτονία” τόλμησε να εκστομίσει ο Μητσοτάκης γι’ αυτό που συμβαίνει στη Γάζα. Δεν τον πειράζει, βλέπετε, η ίδια η γενοκτονία, που αναγνώρισε μέχρι και ο ΟΗΕ, τον πειράζει ο όρος, γιατί χαλάει την εικόνα των συμμάχων του. Ντροπή και αίσχος».

Κάλεσε σε «μέγιστη δυνατή λαϊκή κινητοποίηση» και σε πίεση για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, βάσει της ομόφωνης απόφασης της ελληνικής Βουλής και έκλεισε μάλιστα την ομιλία του με το σύνθημα: «Λευτεριά στη Παλαιστίνη».

«Μόνο η περιφρόνηση τους αξίζει, σε όσους περηφανεύονται ακόμα και σήμερα, ότι ήταν αυτοί, που όταν κυβερνούσαν, ξεκίνησαν τη “στρατηγική συμμαχία” με το Ισραήλ και μέχρι πρόσφατα επέμεναν να του δίνουν το άλλοθι του δήθεν “δικαιώματος στην αυτοάμυνα”».

Ο κ. Κουτσούμπας άφησε αιχμές, μεταξύ αυτών, προς τον Αλέξη Τσίπρα και τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ: «Όσο rebranding κι αν λέει ότι έκανε, το brand της ΕΕ και του ΝΑΤΟ έμεινε αναλλοίωτο». Θύμισε μάλιστα ότι ο Τσίπρας αποκαλούσε τον Νετανιάχου «Μπίμπι» και τον Τραμπ «διαβολικά καλό». Για το ΚΚΕ, τόνισε ο κ. Κουτσούμπας, «ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπηρετούν τις ίδιες γεωπολιτικές επιλογές» και τις ίδιες πολιτικές, επισημαίνοντας πως αυτό αποδεικνύεται και από το ότι κάποιοι με ευκολία «μεταπηδούν από το ένα κόμμα στον άλλο».

Σημείωσε ότι οι ιμπεριαλιστές δε διστάζουν σε τίποτε μπροστά στο κέρδος, δεν έχουν ηθικές αξίες και τόνισε ότι «μόνο οι λαοί τους βάζουν εμπόδια» και μπορούν να τους βάλουν ακόμη περισσότερα με τους αγώνες τους.

Επεσήμανε, ότι σήμερα χρειάζεται ένα ισχυρό εργατικό κίνημα, «ικανό να αντιμετωπίζει τους ελιγμούς του συστήματος, αλλά και να απομονώνει τις χρήσιμες μαύρες εφεδρείες του, όπως τους φασίστες» και πρόσθεσε:

«Είναι προκλητική και κατάπτυστη η απόφαση απελευθέρωσης του αρχιναζί Μιχαλολιάκου, λίγες μέρες μάλιστα πριν τη μαύρη επέτειο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τους ναζί – χρυσαυγίτες. Να την πάρουν πίσω. Θα μείνουν στις τρύπες τους. Το εργατικό κίνημα ξέρει πώς να αντιμετωπίζει τους φασίστες».

Ο Κουτσούμπας ανακοίνωσε ότι το 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα διεξαχθεί 29-31 Ιανουαρίου 2026, με στόχο, όπως είπε, «ένα ΚΚΕ πιο δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, καθοδηγητής της πάλης του λαού για τον σοσιαλισμό».

Υπογράμμισε την ανάγκη για «μεγάλο, συντονισμένο εργατικό κίνημα, που δεν θα υμνεί την κανονικότητα της ΕΕ των λόμπι και των πολέμων, αλλά θα την απειλεί».

Ο κ. Κουτσούμπας επεσήμανε ότι «οι νίκες έρχονται μόνο σε σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ» και ότι «όσα ρούχα και να αλλάξουν οι κυβερνήσεις, πάντα αντιλαϊκές θα είναι μέσα σε αυτό το σύστημα».

Ο ΓΓ του ΚΚΕ κάλεσε σε συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση την 1η Οκτώβρη, λέγοντας ότι το νέο εργασιακό νομοσχέδιο «έκτρωμα» και το 13ωρο εργασίας υποστηρίζουν μόνο κάτι «κλακαδόροι ΔΑΠίτες που τους εμφανίζουν σε εκπομπές…» και πρόσθεσε: «Μα καλά πού τα βρήκαν αυτά τα φυντάνια;» Υπογράμμισε, ότι η απάντηση της νεολαίας πρέπει να είναι μόνο μία και να είναι μαζική: «Απεργία. Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι την 1η του Οκτώβρη…»

Ο Κουτσούμπας ξεκαθάρισε πως το ΚΚΕ «μιλά καθαρά» και είναι συνεπές «στην ιστορική του αποστολή», υπογραμμίζοντας ότι «η ελπίδα βρίσκεται στον δρόμο της ρήξης, της σύγκρουσης και της ανατροπής». Ένα μήνυμα που, όπως είπε, «συνεχίζει να εμπνέει τη νέα γενιά που περήφανα ανεμίζει τις κόκκινες σημαίες».

«Τώρα, υπάρχει μπόλικη πείρα. Τώρα η οργή πρέπει να γίνει αγώνας ρήξης, σύγκρουσης, ανατροπής μέχρι τέλους και όχι νέος κύκλος αυταπατών και απογοήτευσης. Τώρα, πρέπει να κοιτάξουμε μόνο μπροστά, για να δημιουργηθεί ένα μεγάλο, ισχυρό, πανελλαδικού χαρακτήρα συντονισμένο κίνημα, που θα έχει γερές βάσεις στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία και στα συνδικάτα…».

Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ περιέγραψε το φεστιβάλ ως «κόκκινη πολιτεία γεμάτη χρώματα και αγωνιστικό παρόν», τονίζοντας ότι αποτελεί σημείο συνάντησης «όλων όσων προβληματίζονται και θέλουν να δουν το δάσος πίσω από τα δέντρα» για την «πάλη για την ανατροπή αυτού του σάπιου και γερασμένου συστήματος» και την προοπτική μιας κοινωνίας «χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Αναλυτικά ολόκληρη η ομιλία:

Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι

Ένα χρόνο πριν, στα 50χρονα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” δώσαμε μια υπόσχεση, να κάνουμε αυτή την κόκκινη πολιτεία που στήνεται κάθε χρόνο ακόμη πιο όμορφη, ακόμη πιο φωτεινή. Τα καταφέραμε. Η ΚΝΕ τα κατάφερε!

Αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη και τις επόμενες στην Αθήνα, το φεστιβάλ μας είναι γεμάτο με τα χρώματα, τις εικόνες, τις παραστάσεις, τους αγώνες, τους ανθρώπους του αγωνιστικού παρόντος, αλλά και του λαμπερού μέλλοντος. Του μέλλοντος που αξίζει σ’ αυτή τη νέα γενιά, που περήφανα ανεμίζει τις κόκκινες σημαίες.

Εδώ χωράνε όλες οι αγωνίες, οι ανησυχίες, αλλά και οι διεργασίες που εξελίσσονται στις νεανικές και ευρύτερα στις λαϊκές συνειδήσεις. Εδώ έχουν θέση όσοι προβληματίζονται από όσα ζούμε, όσοι θέλουν να αναζητήσουν τις αιτίες των φαινομένων, να δουν το δάσος πίσω από επιμέρους δέντρα. Κόντρα στο σκοτάδι του πολέμου και τη σφαγή ολόκληρων λαών. Κόντρα στη μιζέρια και στην απογοήτευση της μισής ζωής και της ασταμάτητης εκμετάλλευσης. Κόντρα στη σήψη και την παρακμή ενός συστήματος, που βουλιάζει τις προσδοκίες των νέων ανθρώπων. Με το φως του αγώνα, της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, της τόλμης, της γνώσης, ότι τα πράγματα και μπορούν και πρέπει να αλλάξουν.

Συνεχίζουμε! Με πείσμα, με αντοχή γιατί βαδίζουμε τον δρόμο της ανατροπής αυτού του σάπιου και γερασμένου συστήματος! Τον δρόμο για την ανατολή μιας νέας κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς κρίσεις, φτώχεια, πολέμους, μια κοινωνία του σοσιαλισμού.

Φίλες και φίλοι,

Το ΚΚΕ δεν κρύβει λόγια, σάς μιλά καθαρά, με αίσθημα ευθύνης. Τα χρόνια που ζούμε και αυτά που έρχονται δεν είναι “μια από τα ίδια”. Οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του σημερινού σάπιου συστήματος φτάνουν σε πρωτόγνωρο βάθος.

Οι ιμπεριαλιστές δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν τους λαούς, για να ξεκαθαρίσουν τους μεταξύ τους λογαριασμούς, προετοιμάζονται για αυτό. Ήδη δύο μεγάλοι πόλεμοι μαίνονται στη γειτονιά μας, τα ενεργά πολεμικά μέτωπα παγκόσμια είναι τα περισσότερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ίδιο και οι δαπάνες για εξοπλισμούς.

Πού οφείλονται όλα αυτά; Η απάντηση βρίσκεται στη μεγάλη εικόνα. Γιατί αυτό που κρίνεται τώρα είναι η πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, με διεκδικητές, από την μια τις ΗΠΑ, που την κατέχουν εδώ και 8 δεκαετίες και από την άλλη την Κίνα, που είναι η ανερχόμενη δύναμη.

Δηλαδή, αυτό που κρίνεται είναι ο ευρύτερος παγκόσμιος συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα στο ευρωατλαντικό (ΗΠΑ- ΕΕ – ΝΑΤΟ) και στο ευρασιατικό μπλοκ (ΚΙΝΑ, ΡΩΣΙΑ, κλπ). Έχουν ήδη βγάλει τα μαχαίρια τους, χωρίζουν και ξαναχωρίζουν σφαίρες επιρροής, πλουτοπαραγωγικές πηγές, εργατικό δυναμικό, τραβάνε γραμμές, τη μία πάνω στην άλλη στον χάρτη για να χαράξουν τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων και αγωγών.

Όταν η πολεμοχαρής ΕΕ συγκεντρώνει δεκάδες χιλιάδες στρατεύματα στα ανατολικά σύνορα με τη Ρωσία, όταν τα ΝΑΤΟϊκά γυμνάσια και οι ασκήσεις – κανονικές πρόβες πολέμου – δίνουν και παίρνουν, όταν τα φουγάρα του πολέμου στις βιομηχανικές περιοχές της Ευρώπης καπνίζουν για τα καλά, εξοπλίζοντας στρατούς και βγάζοντας ταυτόχρονα δισεκατομμύρια για τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους, όλα αυτά επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά τον Μαρξ που είπε ότι το κεφάλαιο δεν θα διστάσει μπροστά και στο πιο στυγερό έγκλημα, για να αυξήσει το κέρδος του.

Δεν τους σταματά τίποτα, δεν έχουν τύψεις, δεν έχουν ηθικές αρχές, δεν καταλαβαίνουν από τέτοια οι εκμεταλλευτές! Ακόμα και στα σκελετωμένα κορμιά των παιδιών της Παλαιστίνης, αυτοί βλέπουν επενδυτικές ευκαιρίες και στα μάτια τους σχηματίζονται τα σύμβολα του δολαρίου και του ευρώ.

Μόνο οι λαοί μπορούν να τους σταματήσουν, όταν συνειδητοποιήσουν την τεράστια δύναμή τους και την αξιοποιήσουν για το δικό τους συμφέρον! Τους βάζουν και σήμερα εμπόδια οι λαοί και μπορούν να τους βάλουν ακόμα περισσότερα.

Ειδικά τώρα, που μπροστά στα μάτια μας ένας ολόκληρος λαός, ο ήρωας λαός της Παλαιστίνης, βιώνει τη μεγαλύτερη κτηνωδία, με την ισοπέδωση της πόλης της Γάζας, τώρα είναι η ώρα της μέγιστης δυνατής λαϊκής κινητοποίησης.

Όσοι θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στο έγκλημα που διαπράττουν οι δολοφόνοι του κράτους του Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, που στηρίζουν αυτή τη γενοκτονία.

Κανένα υποτιθέμενο “εθνικό συμφέρον” δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη ντροπιαστική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που επιμένει να στηρίζει το κράτος-τρομοκράτη και τον σφαγέα Νετανιάχου.

“Είναι βαρύς ο όρος γενοκτονία” τόλμησε να εκστομίσει ο Μητσοτάκης γι αυτό που συμβαίνει στη Γάζα. Δεν τον πειράζει, βλέπετε, η ίδια η γενοκτονία, που αναγνώρισε μέχρι και ο ΟΗΕ, τον πειράζει ο όρος, γιατί χαλάει την εικόνα των συμμάχων του! Ντροπή και αίσχος!

Ποτέ και με καμία αιτιολόγηση δεν γίνεται, ένας λαός να έχει συμφέρον από τη σφαγή ενός άλλου λαού! Τέτοια συμφέροντα μπορούν να έχουν μόνο όσοι σχεδιάζουν τις μπίζνες τους και θέλουν να διαμορφώσουν τον χάρτη όπως τους βολεύει για να προχωρήσουν αυτές. Για αυτούς είναι εμπόδιο ο λαός της Παλαιστίνης, που έκανε το “έγκλημα” να υπάρχει εκεί στον τόπο του, και να διεκδικεί τη δική του ανεξάρτητη πατρίδα, να παλεύει για αυτή με όλα τα μέσα και με τα όπλα, όπως έχει κάθε δικαίωμα, όπως έχει κάνει και ο ελληνικός λαός στην ιστορία του.

Μόνο η ομόθυμη κατακραυγή του λαού αξίζει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη στάση της. Μόνο η περιφρόνησή του αξίζει, σε όσους περηφανεύονται ακόμα και σήμερα, ότι ήταν αυτοί που όταν κυβερνούσαν ξεκίνησαν τη “στρατηγική συμμαχία” με το Ισραήλ και μέχρι πρόσφατα επέμεναν να του δίνουν το άλλοθι του δήθεν “δικαιώματος στην αυτοάμυνα”!

Τώρα είναι η ώρα να αυξηθεί η πίεση για να εφαρμοστεί επιτέλους η ομόφωνη απόφαση της Βουλής για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Να ακουστούν πιο δυνατά τα συνθήματα του λαού για ‘κείνους που “φεύγουν γελαστοί”. Για να αυξηθεί ο φόβος στα μάτια των τυράννων. Γιατί τη λέγαν και τη λένε ακόμη Παλαιστίνη. Και έτσι θα τη λένε όσο υπάρχει και αγωνίζεται ο λαός της! Όσο λαμβάνει την αλληλεγγύη των άλλων λαών του κόσμου! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Φίλες και φίλοι,

Η άρχουσα τάξη της χώρας μας έχει πολλούς λόγους για να θέλει να μπλέξει την Ελλάδα όλο και πιο βαθιά σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, στα ευρωατλαντικά σχέδια, ακόμα και στο ίδιο το μακελειό του πολέμου.

Είναι ο στόχος για την μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο για την Ευρώπη, στόχος στον οποίο ανταγωνίζεται την αντίστοιχη άρχουσα τάξη της

Τουρκίας. Είναι τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που είναι δεμένα σε αυτή τη φάση με τη μεταφορά του πανάκριβου για το λαό αμερικάνικο LNG. Είναι τα κέρδη του βιομηχανικού κεφαλαίου, που φιλοδοξεί να μετατρέψει βιομηχανίες, αλλά και κουφάρια παλιών βιομηχανιών σε εργοστάσια πολεμικού ολέθρου και να επωφεληθεί από τα εκατοντάδες δισ. των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, που είναι χρήματα των λαών. Είναι οι φιλοδοξίες του κατασκευαστικού και βιομηχανικού κεφαλαίου, που φιλοδοξεί να βάλει χέρι στο μέλι της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας…

Βλέπετε, για το κεφάλαιο, κάθε ισοπεδωμένο από τους πυραύλους χωριό και πόλη, είναι ένα ακόμα κερδοφόρο κατασκευαστικό “project”. Γι’ αυτό και κάθε κυβέρνηση των τελευταίων ετών, έχει υπηρετήσει τόσο πιστά τις ίδιες γεωπολιτικές επιλογές και ό,τι απορρέει από αυτές.

Το ΠΑΣΟΚ έστρωνε το δρόμο, ο ΣΥΡΙΖΑ το προχωρούσε, προσφέροντας και “αριστερή” δήθεν νομιμοποίηση, η ΝΔ απογείωνε και ολοκλήρωνε, και όλοι μαζί τα υπηρετούσαν!

Έτσι έγινε με την ελληνο-αμερικάνικη συμφωνία για τις βάσεις, έτσι έγινε και με τη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ και με τους εξοπλισμούς.

Δεν εξαιρείται φυσικά ο κ. Τσίπρας, που αποκαλούσε τον δολοφόνο Νετανιάχου “Μπίμπι” και τον Τραμπ “διαβολικά καλό”! Όσο rebranding κι αν λέει ότι έκανε, το brand της ΕΕ και του ΝΑΤΟ έμεινε αναλλοίωτο.

Για τους ίδιους λόγους, η κυβέρνηση της ΝΔ παίζει σήμερα στις πλάτες του ελληνικού λαού το επικίνδυνο παιχνίδι της δήθεν “ενεργειακής αναβάθμισης”! Και είναι ακόμη πιο επικίνδυνο, το ότι προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό στο λαό.

Ισχυρίζονται ότι με την εκδήλωση ενδιαφέροντος αμερικάνικων μονοπωλίων για ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα – για να βάλουν στο χέρι δηλαδή τον πλούτο του ελληνικού λαού – η χώρα “ισχυροποιείται” και “προστατεύεται”, ότι έτσι “ακυρώνεται το Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο” και άλλα τέτοια. Φθάνουν μάλιστα στο σημείο, να υποστηρίζουν προκλητικά, ότι “η ειρήνη στην περιοχή θα έρθει μέσω των οικονομικών συμφωνιών” με μεγάλα μονοπώλια, ενώ αυτό ακριβώς είναι που φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο, γιατί οξύνει όλους τους ανταγωνισμούς.

Μα καλά, νομίζουν ότι ο λαός έχει μνήμη χρυσόψαρου και δεν θυμάται ότι τα ίδια έλεγαν και για τον περίφημο αγωγό Εast Med, και για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας- Κύπρου – Ισραήλ και για τόσα ακόμα;

Και τι απέγιναν όλα αυτά; Στον κάλαθο των αχρήστων, αφού πρώτα έριξαν το δικό τους λαδάκι στη φωτιά που σιγοκαίει στη Μεσόγειο.

Η παρουσία μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων στην περιοχή, μόνο κακά μαντάτα προοιωνίζεται για το λαό και τη νεολαία. Μόνο κινδύνους δημιουργεί, χωρίς βέβαια να υπάρχει η προοπτική να προσφέρουν ούτε κατά διάνοια, πιο φτηνή ενέργεια για το λαό.

Δεν χωρά κανένας εφησυχασμός! Καμία επανάπαυση! Τώρα πρέπει να ακουστεί δυνατά: Έξω από το μακελειό του ιμπεριαλιστικού πολέμου! Καμία εμπιστοσύνη στην αστική τάξη και τις κυβερνήσεις τους!

Να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις σε όλη τη χώρα, να κλείσει το Νατοϊκό αρχηγείο στο Γ Σώμα Στρατού, εδώ στη Θεσσαλονίκη.

Να σταματήσουν να χρησιμοποιούνται τα λιμάνια και οι υποδομές της χώρας για τους δολοφονικούς τους σκοπούς.

Να χαράξει ο λαός μας τον δικό του δρόμο, κόντρα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Εκεί είναι η ελπίδα!

Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ό,τι και να κάνει ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του, όσο κι αν αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη δυσαρέσκεια που μεγαλώνει μέσα στο λαό και τη νεολαία.

Όταν με την πολιτική τους ξεζουμίζουν το λαό για να εξασφαλίσουν θηριώδη υπερπλεονάσματα, που φέτος θα ξεπεράσουν τα 11 δισ. ευρώ.

· Όταν για τους τραπεζικούς ομίλους, που κερδίζουν 2,5 δισ. μόνο μέσα σε ένα εξάμηνο, επιφυλάσσουν αναβαλλόμενους φόρους, ενώ για τον λαό τη ληστεία των άδικων άμεσων και έμμεσων φόρων.

· Όταν για τις εταιρείες ενέργειας προβλέπονται επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων, ενώ η λαϊκή οικογένεια πληρώνει τη λυπητερή του Χρηματιστηρίου Ενέργειας με λογαριασμούς στο θεό.

· Όταν πανηγυρίζουν για τα νέα ρεκόρ κερδών και αφίξεων στον τουρισμό, αλλά κάνουν “μόκο” για το γεγονός ότι 1 στους 2 εργαζόμενους φέτος, είτε δεν πήγε διακοπές, είτε την έβγαλε με τριήμερα σε φιλικά σπίτια.

· Όταν παριστάνουν ότι ανησυχούν για το δημογραφικό, αλλά κρεμάνε στα μανταλάκια τις γυναίκες εκπαιδευτικούς που ζητούν άδεια τοκετού και επιπλέον φέρνουν και την 13ωρη εργασία.

· Όταν απαντούν με χλευασμό και ειρωνεία, ακόμα και με καταστολή, στους γιατρούς που ζητούν προσλήψεις προσωπικού και αναγκαίο εξοπλισμό για τα δημόσια νοσοκομεία.

· Όταν γράφουν συνεχώς νέα επεισόδια συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, ενώ οι οικογένειες των θυμάτων με τον αγώνα τους ζητούν δικαίωση, αλλά και να γίνουν όσα απαιτούνται για να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά αυτό το έγκλημα.

· Όταν προβάλουν τα ανολοκλήρωτα σχέδια τους για τα Μέσα Μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη, το τσιμέντο στη ΔΕΘ και την καύση απορριμάτων στη Δυτική Θεσσαλονίκη, ενώ ο λαός της πόλης ζητά γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις, ελεύθερους χώρους, ανθρώπινο περιβάλλον.

· Όταν στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που έχει τη σφραγίδα της κυβέρνησης και της ΕΕ, αποκαλύπτεται ότι τα δικά τους παιδιά βούτηξαν και το κεφάλι μέσα στο μέλι, αλλά οι βιοπαλαιστές αγρότες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης, απαιτώντας ουσιαστικά μέτρα στήριξης όπως τώρα με τις κινητοποιήσεις τους….

Τότε μόνο μία επιλογή υπάρχει: Οργάνωση κι αγώνας για να τους χαλάσουμε τα σχέδια, να διεκδικήσουμε μέτρα ανακούφισης για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.

Όσο αυτοί, λοιπόν, θα μας κουνάνε το δάχτυλο με τους δημοσιονομικούς κόφτες και τις “οροφές δαπανών” της ΕΕ, (που απαγορεύουν να δίνεται και το παραμικρό για τις λαϊκές οικογένειες χωρίς να τους το παίρνουν την ίδια στιγμή από την άλλη τσέπη, που επιτρέπουν μόνο μέτρα στήριξης για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων), εμείς θα επιμένουμε χωρίς να κάνουμε βήμα πίσω από τις δίκαιες διεκδικήσεις μας!

Διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο, 13η και 14η σύνταξη, κατάργηση των άδικων φόρων, κατάργηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, πρόγραμμα κοινωνικής στέγης με ανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, χιλιάδες προσλήψεις στην υγεία, στην παιδεία, και τόσα άλλα…

Βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις δεν έκαναν οι εργαζόμενοι πολλών κλάδων, γι’ αυτό και κατάφεραν να έχουν και ορισμένες κατακτήσεις, να παρεμποδίσουν την εφαρμογή αντιλαϊκών νόμων, να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις, όπως οι εργαζόμενοι στα Μεταλλεία Χαλκιδικής, οι εργαζόμενοι σε εταιρείες delivery και αλλού.

Και τώρα χρειάζεται να κάνουμε πολλά βήματα μπροστά στην οργάνωση των εργαζομένων, για να μείνει κενό γραμμα το νέο αντεργατικό τερατούργημα της 13ωρης εργασίας. Ένα νομοσχέδιο που δεν είναι ελληνική καινοτομία, αλλά ευρωπαϊκή «κανονικότητα»! Είναι επιταγή της ΕΕ για να αυξηθεί η “ανταγωνιστικότητα” των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, η παραγωγικότητα και φυσικά τα κέρδη τους.

Οι Γερμανοί, οι Γάλλοι που απήργησαν και βγήκαν μαζικά στους δρόμους προχθές και οι υπόλοιποι λαοί, τα ζουν κι αυτοί από πρώτο χέρι, ειδικά σε συνθήκες ύφεσης και ανησυχίας των αστικών επιτελείων για την επερχόμενη νέα και ακόμα πιο βαθιά καπιταλιστική κρίση.

Η νεολαία όμως, θέλει να ζήσει. Να έχει δουλειά που θα της επιτρέπει να ζει με αξιοπρέπεια, αλλά και ελεύθερο χρόνο για να αθληθεί, να έχει πρόσβαση σε πολιτισμό, να διασκεδάσει, να φτιάξει οικογένεια όταν το πάρει απόφαση, να χαρεί τα νιάτα της με λίγα λόγια. Εκτός κι αν νομίζουν ότι το αντιπροσωπευτικό δείγμα νεολαίας, είναι κάτι κλακαδόροι ΔΑΠίτες που εμφανίζουν σε εκπομπές, για να λένε πόσο ωφελημένοι είναι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη που τους δίνει κίνητρα να πιάσουν και δεύτερη δουλειά ενώ σπουδάζουν! Δικαιολογημένα αναρωτιέστε κι εσείς και όλοι μας: Μα καλά, πού τα βρήκανε αυτά τα φυντάνια;

Η πραγματική νέα γενιά, έχει και ιδανικά και όνειρα και προσδοκίες και μεγάλα θέλω! Γι αυτό και η απάντηση των νέων, αλλά και όλων των εργαζόμενων, πρέπει να είναι μαζική και μπορεί να είναι μόνο μία: Απεργία!

Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι την 1η του Οκτώβρη, να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, να πυκνώσουν οι γραμμές των συνδικάτων, να οργανωθούν πολλοί περισσότεροι στα σωματεία τους. Και η νέα βάρδια εργαζομένων, σε αυτή τη μάχη, πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή, αποφασιστικά, μαζικά, για το δικό της παρόν και μέλλον!

Ναι, σήμερα το ποτήρι γεμίζει και η οργή ξεχειλίζει για την κυβέρνηση της ΝΔ του Μητσοτάκη!

Την ίδια στιγμή, ο λαός δεν φαίνεται και δεν πρέπει να είναι διατεθειμένος, να δώσει κανένα συγχωροχάρτι σε όσους κυβέρνησαν στο παρελθόν και τους άνοιξαν τον δρόμο. Να μην δώσει συγχωροχάρτι σε όσους προσφέρουν συναίνεση 6 χρόνια τώρα στους βασικούς πυλώνες της πολιτικής της.

Είναι τέτοια, μάλιστα, η συναίνεση και οι συγκλίσεις τους, που φαντάζει περίπου φυσικό να βλέπουμε στελέχη τους να μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο άλλο και να συνεχίζουν τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις σαν να μην συνέβη τίποτα, απλά με μια μικρή αλλαγή στην ιδιότητα και στην λεζάντα.

Ο λαός δικαιολογημένα δυσπιστεί και απέναντι στη βολική αντιπολίτευση και αυτό δεν είναι βέβαια πρόβλημα για τον ίδιο, όπως προσπαθούν να τον πείσουν, αλλά μόνο για το σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα, την περιβόητη σταθερότητά του και την ικανότητά του να απορροφά τη δυσαρέσκεια και να τη διοχετεύει σε λύσεις για “μια από τα ίδια”.

Φαίνεται όμως ότι μεγαλύτερο κομμάτι του λαού και της νεολαίας έχει χορτάσει από τα “κοστολογημένα” προγράμματα του ενός και του άλλου, που βάζουν τις ανάγκες του στην προκρούστεια κλίνη του συμφώνου σταθερότητας της ΕΕ και των ματωμένων πλεονασμάτων, στα οποία έχουν όλοι τους δεσμευτεί. Έχει χορτάσει από “νέα” δήθεν κόμματα, με τα ίδια παλιά πρόσωπα, που ξανάρχονται υποτίθεται να κάνουν τον καπιταλισμό δημοκρατικό! Σωθήκαμε…

Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, ούτε φυσικά γίνεται πιο δημοκρατικός, γελάει ο κόσμος. Πόσο μάλλον όταν από πίσω σου έχεις ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα να σε στηρίζουν…

Έχει χορτάσει ο λαός να ακούει για “νέα παραγωγικά μοντέλα”, που απλά ανακυκλώνουν το παραγωγικό μοντέλο της εκμετάλλευσης, της εντατικοποίησης, της απλήρωτης εργασίας και της ενσωμάτωσης των αντιλαϊκών οδηγιών της ΕΕ.

Έχει χορτάσει και από προσωπικότητες-διάττοντες αστέρες, προσωποπαγή κόμματα ανεμομαζώματα – ανεμοσκορπίσματα, που μεθοδικά φροντίζουν για την προβολή τους διάφορα συστημικά ΜΜΕ, γιατί εκτός των άλλων αποτελούν και τους πιο βολικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.

Φίλες και φίλοι,

Τώρα, υπάρχει μπόλικη πείρα. Τώρα η οργή πρέπει να γίνει αγώνας ρήξης, σύγκρουσης, ανατροπής μέχρι τέλους και όχι νέος κύκλος αυταπατών και απογοήτευσης. Τώρα, πρέπει να κοιτάξουμε μόνο μπροστά, για να δημιουργηθεί ένα μεγάλο, ισχυρό, πανελλαδικού χαρακτήρα συντονισμένο κίνημα, που θα έχει γερές βάσεις στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία και στα συνδικάτα, με νέα βήματα αλλαγής του συσχετισμού στις Ομοσπονδίες και στα Εργατικά Κέντρα, αλλά και στο δημόσιο, φτάνοντας μέχρι και τα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα, που θα χτίζει τη συμμαχία, όλων όσων πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική, όσων έχουν κοινό συμφέρον, εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, μαζί με τους φοιτητές, τους μαθητές, τους σπουδαστές της κατάρτισης.

Που θα διατρανώνει ότι νίκες και κατακτήσεις μπορούμε να έχουμε μόνο σε σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, ότι όσα ρούχα και να αλλάξουν οι κυβερνήσεις, πάντα αντιλαϊκές θα είναι μέσα σε αυτό σύστημα. Που δεν θα υπερασπίζεται την “κανονικότητα” της ΕΕ των λόμπι, των μονοπωλίων και των πολέμων, αλλά θα την απειλεί.

Που δεν θα υμνεί τους σάπιους θεσμούς αυτού του αντιλαϊκού αστικού κράτους, αλλά θα παλεύει για την ανατροπή τους.

Που θα είναι ικανό να αντιμετωπίζει τους ελιγμούς του συστήματος, αλλά και να απομονώνει τις χρήσιμες μαύρες εφεδρείες του, όπως τους φασίστες.

Είναι προκλητική και κατάπτυστη η απόφαση απελευθέρωσης του αρχί-ναζί Μιχαλολιάκου, λίγες μέρες μάλιστα πριν τη μαύρη επέτειο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τους ναζί, χρυσαυγίτες. Να την πάρουν πίσω! Θα μείνουν στις τρύπες τους! Το εργατικό κίνημα ξέρει πως να αντιμετωπίζει τους φασίστες!

Με ένα τέτοιο κίνημα λοιπόν, δεν θα μπορούν να τα βγάλουν εύκολα πέρα. Μόνο έτσι, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική προοπτική για τον λαό μας, για το μέλλον, για ριζικές αλλαγές σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Γιατί όλα αυτά τα πρωτόγνωρα και κοσμοϊστορικά γεγονότα που ζούμε σήμερα, όλα αυτά τα αντιφατικά φαινόμενα, από τη μία τα απίστευτα τεχνολογικά επιτεύγματα που προσφέρουν τη δυνατότητα να ζήσουν οι σημερινές γενιές πολύ καλύτερα από όλες τις προηγούμενες και από την άλλη η δυστυχία, οι πόλεμοι και η εκμετάλλευση προσφέρουν γνώση, εφόδια και εργαλεία για να απαντήσουμε στο ερώτημα “τι φταίει” και κυρίως να παλέψουμε για να το αλλάξουμε.

Οι μεγάλες κοινωνικές ανατροπές κι επαναστάσεις ωριμάζουν μέσα από συμπληγάδες, μέσα από μεγάλες δυσκολίες και καμπές. Το ζήτημα είναι να είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς στην ανάγκη των καιρών, όταν η ιστορία χτυπήσει την πόρτα. Γιατί, όπως λέει το τραγούδι, “το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή”. Κι εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για να χτίσουμε ένα κόμμα που θα ανταποκριθεί σε όλα του τα καθήκοντα, για να έρθει επιτέλους αυτή η “αυγή”. Αυτή την αυγή ονειρευόμαστε, γι αυτή την αυγή παλεύουμε!

Ακριβώς γι αυτό και κεντρικό θέμα στο 22ο Συνέδριό μας, που θα διεξαχθεί από τις 29 έως τις 31 Γενάρη 2026, μετά από μια τετράμηνη πλούσια εσωκομματική και δημόσια διαδικασία, είναι το ίδιο το Κόμμα. Για ένα ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία της ταξικής πάλης, πανέτοιμο στο κάλεσμα της ιστορίας, για τον σοσιαλισμό!

Υποδεχόμαστε το 22ο Συνέδριό μας με πνεύμα ευθύνης, περηφάνιας, μαχητικής και ρεαλιστικής αισιοδοξίας για το δίκιο του αγώνα μας. Γιατί το δίκιο του αγώνα μας, επιβάλει σήμερα στο Κόμμα μας να εναρμονιστεί πλήρως και με πιο γρήγορους και αποτελεσματικούς ρυθμούς με το επαναστατικό του πρόγραμμα και το καταστατικό του, να είναι πραγματικά “κόμμα έτοιμο για όλα”, καθοδηγητής της πάλης του λαού μας στο σήμερα και το αύριο, για τον σοσιαλισμό.

ΚΚΕ δυνατό, ικανό να αντέχει σε ανηφόρες και κατηφόρες, στις δυσκολίες της ταξικής πάλης, και κυρίως θα γίνεται όλο και πιο ικανό να ανταποκριθεί στην ιστορική αποστολή του, καθοδηγώντας πρωτοπόρα την εργατική τάξη, το κίνημά της, να ηγηθεί

αυτή της πάλης για την ανατροπή, για την ριζική αλλαγή, γιατί «αυτή να πάρει πρέπει την εξουσία».

Ακριβώς για να ανταποκριθούμε σε αυτό το καθήκον, εξετάζουμε τη δράση μας, φωτίζοντας αδυναμίες, ελλείψεις, βάζοντας ψηλά τον πήχη με στόχο την καλύτερη ποιοτικά οργάνωση της καθημερινής δουλειάς του κόμματος. Αναγνωρίζοντας πως το κρίσιμο ζήτημα σήμερα είναι ο συνδυασμός του επαναστατικού προγράμματος μας με την καθημερινή επαναστατική δράση.

Θέλουμε να δράσουμε μέσα στους εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, υπάλληλους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους ελεύθερους επαγγελματίες της πόλης, τη νεολαία και τις γυναίκες, ώστε να ξεκόβουν οριστικά από τα κόμματα του κεφαλαίου με όποιο μανδύα κι αν εμφανίζονται. Να ξεκόβουν συνολικά από την αστική ιδεολογία και να δυναμώνουν τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις, το επαναστατικό κίνημα.

Να βελτιωνόμαστε στο να εξηγούμε απλά, κατανοητά πως δεν πρόκειται να απαλλαγούμε από τα δεινά των πολέμων, της εκμετάλλευσης, από τα χίλια δυο καθημερινά προβλήματα που μας ταλανίζουν, χωρίς την ανατροπή αυτής της σάπιας και διεφθαρμένης άρχουσας τάξης που έχει πια περάσει προ πολλού στην συνολική αντίδραση, ώστε να αναδειχτεί η νέα ηγέτιδα τάξη της ιστορίας, η εργατική. Να βγει αυτή στο προσκήνιο, να παλέψει για την εγκαθίδρυση της δικής της νέας εργατικής, λαϊκής εξουσίας και διακυβέρνησης, στην εποχή των τεράστιων επιστημονικών επιτευγμάτων, παίρνοντας στα χέρια της, κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής.

Τα χαρακτηριστικά αυτής της εργατικής εξουσίας την οποία εμείς σχεδιάζουμε και προτείνουμε στον λαό, επιδιώκουμε να προβάλλουμε πιο ουσιαστικά και αποφασιστικά, προετοιμάζοντας πρωτοπόρες εργατικές και ευρύτερα λαϊκές δυνάμεις, αποκτώντας καθημερινά την απαραίτητη πείρα οργάνωσης των σκληρών συγκρούσεων απέναντι στην σύγχρονη δικτατορία του κεφαλαίου και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και βαναυσότητα.

Να γίνουμε πιο ικανοί να προβάλλουμε πλατιά το επιστημονικά επεξεργασμένο σχέδιο που έχει ΚΚΕ, για να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του, όπως ακριβώς του αξίζει τον 21ο αιώνα, βγάζοντας το κριτήριο του κέρδους και του “κόστους – όφελους” από τις ζωές μας, που μας έχει ήδη κοστίσει πάρα πολλά, παίρνοντας στα χέρια τους οι εργαζόμενοι την ίδια την παραγωγή και τη διοίκηση της μέσα από τα δικά τους όργανα εξουσίας.

Έτσι μπαίνει και η βάση για αληθινή, ουσιαστική δημοκρατία. Με εκλεγμένα όργανα που θα σχηματίζονται μέσα στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης. Με εκλογικές διαδικασίες που θα δίνουν με ουσιαστικό τρόπο το δικαίωμα στους εργαζόμενους να έχουν λόγο και συμβολή στην πορεία της οικονομίας και της παραγωγής και όχι απλά μια ψήφο κάθε τέσσερα χρόνια και μετά στη θέση του θεατή. Με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους που θα είναι συνδεδεμένοι με τους χώρους δουλειάς και όχι επαγγελματίες γυρολόγοι που τους νοιάζει μόνο η διάσωση της βουλευτικής τους έδρας. Με διαδικασία ψηφοφορίας που θα είναι απαλλαγμένη από τις πιέσεις και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας.

Με αυτό τον τρόπο μπορεί να διοικηθεί ένα γνήσιο λαϊκό κράτος, που θα θέσει στο επίκεντρο την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Κράτος που θα βάζει με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, σε κίνηση όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, το αντίστοιχο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό. Δεν θα κλείνει πολύτιμες παραγωγικές μονάδες, όπως η ΛΑΡΚΟ, ούτε θα διώχνει τους νέους επιστήμονες στο εξωτερικό.

Κράτος απαλλαγμένο από τις προτεραιότητες του κεφαλαίου, που θα αξιοποιεί όλες τις εγχώριες παραγωγικές δυνατότητες στην ενέργεια για να παρέχει φτηνό και δωρεάν ρεύμα για το λαό, στην κατοικία για να εξασφαλίζει φθηνή και σε πολλές περιπτώσεις δωρεάν λαϊκή στέγη, στη βιομηχανική και αγροτική – κτηνοτροφική παραγωγή, για να καλύπτει τις βασικές λαϊκές ανάγκες σε είδη πλατιάς, μαζικής κατανάλωσης σε φθηνές τιμές.

Με αυτό τον τρόπο μπορούν να λυθούν σοβαρά προβλήματα, όπως είναι η εργασιακή περιπλάνηση, η εργασία σε διαφορετικό αντικείμενο από αυτό των σπουδών, η ανασφάλεια της νεολαίας για το μέλλον, η δυσκολία εύρεσης κατοικίας.

Έτσι θα αξιοποιούνται και τα πανεπιστήμια μας, για να δημιουργούν ολοκληρωμένους επιστήμονες και προσωπικό που θα εντάσσεται άμεσα στην παραγωγή και δεν θα είναι σούπερ μάρκετ πτυχίων, σαν αυτά που ανοίγει φέτος η κυβέρνηση.

Στη βάση της ανάπτυξης της παραγωγής με τέτοιο τρόπο, θα μπορούμε να αναπτύσσουμε και ισότιμες οικονομικές και άλλες πολύμορφες σχέσεις –πολιτικές, πολιτιστικές- με άλλα κράτη, με όλα τα κράτη της περιοχής και του κόσμου. Να αξιοποιείται προς όφελος του λαού η δυνατότητα εξαγωγών, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας και όχι εναντίον του όπως γίνεται τώρα.

Ξέρουμε πως το Κόμμα μας δρα σε συνθήκες πολύ δύσκολες, συνολικού αρνητικού συσχετισμού διεθνώς. Είναι, όμως, οι ίδιες συνθήκες της σαπίλας του καπιταλισμού, που επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά, πως η διέξοδος για την εργατική τάξη, τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς του κόσμου, βρίσκεται στον αγώνα για την οριστική ανατροπή αυτού του συστήματος, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.

Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι

Υποδεχόμαστε το 22ο Συνέδριό μας έχοντας βαθιά πίστη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αντλούμε δύναμη από την μακριά και τεράστια ιστορία του Κόμματος μας.

Συνεχίζουμε στα βήματα των ηρωικών και τιμημένων νεκρών του ΚΚΕ, που έδωσαν το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, την ίδια τους τη ζωή, στον αγώνα για θριαμβεύσει η ζωή, όπως οι χιλιάδες αγωνιστές του Γεντί Κουλέ.

Και θα τα καταφέρουμε, γιατί το κόμμα μας πέρασε σε όλη του την ιστορία μέσα από φωτιά και από σίδερο, όμως στάθηκε όρθιο και άντεξε σε όλες τις στροφές της ταξικής πάλης. Και στα ωμά πέτρινα χρόνια της παρανομίας, των διώξεων, των φυλακίσεων που δεν κατάφεραν να μας λυγίσουν και στα χρόνια της ύπουλης αστικής νομιμότητας, που δεν κατάφεραν να μας ενσωματώσουν. Και στο μεγάλο ιστορικό πισωγύρισμα της αντεπανάστασης του 1989-1991, όταν το κόμμα μας βρήκε τη δύναμη να κρατήσει ψηλά την κόκκινη σημαία που άλλοι κατέβαζαν, κατάφερε να σηκώσει το ανάστημά του, ξεκινώντας από την αρχή την προσπάθεια στο διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα.

Και στον δύσκολο ανήφορο της ανασυγκρότησης, και όταν αναλάμβανε τη βαριά ευθύνη να μελετήσει και να βγάλει συμπεράσματα για τις αιτίες της ανατροπής του σοσιαλισμού τον 20ο αιώνα και όταν μελετώντας την ίδια του την ιστορία έβγαζε χρήσιμα διδάγματα για το σήμερα και το αύριο, διαμορφώνοντας το σύγχρονο Πρόγραμμά του.

Και όταν άντεξε στις πιέσεις να εγκαταλείψει το στρατόπεδο των λαϊκών συμφερόντων για να πάρει μέρος ή να δώσει στήριξη σε μια αντιλαϊκή κυβέρνηση, στο όνομα της “σωτηρίας του λαού από τα μνημόνια”, για να έρθει τελικά το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο.

Και στα χρόνια των καπιταλιστικών οικονομικών κρίσεων και της πανδημίας, όταν δεν δέχτηκε το σιωπητήριο των διεκδικήσεων στο όνομα των “έκτακτων συνθηκών” και σάλπισε νέους αγώνες, αλλά και σήμερα, με τις πρωτόγνωρες δυσκολίες, προκλήσεις, αλλά και δυνατότητες του καιρού μας.

Ναι, συνεχίζουμε και θα τα καταφέρουμε, με ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας, για το σοσιαλισμό!

www.ertnews.gr