By Από τη Γροιλανδία στον Άρη: Ο ζόφος που έρχεται
Καλώς ήρθατε στο μέλλον! Ή μάλλον, στον ζόφο που μας υπόσχονται οι ηγέτες και οι πρωτοπόροι της εποχής μας: κόσμος που ξημερώνει μοιάζει με μια παράδοξη σύγκρουση μεταξύ ενός δυστοπικού μυθιστορήματος και μιας κακογραμμένης κωμωδίας, ένας συνδυασμός Τζωρτζ Όργουελ και Στέφεν Κινγκ.
Μόνο που δεν πρόκειται για κάποιο μυθιστόρημα, μα για τα όσα επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον αυτής της ταλαίπωρης ανθρωπότητας.
Στην κορυφή αυτής της νέας εποχής, ο Ντόναλντ Τραμπ επιστρέφει θριαμβευτής, φέρνοντας μαζί του την πιο σουρεαλιστική πολιτική ατζέντα που έχουμε δει ποτέ, ενώ κάπου στο βάθος, ο Έλον Μασκ, ο «αναμορφωτής» της ανθρωπότητας, υψώνει το χέρι του σε έναν χαιρετισμό που περισσότερο θυμίζει μαθήματα ιστορίας για τον 20ό αιώνα παρά τη λάμψη του 21ου.
Κι έχοντας φόντο αυτή την πολιτική και τεχνολογική παρωδία, το ερώτημα παραμένει: πώς θα μοιάζει η ζωή μας όταν αυτοί οι δύο αρχίσουν να έχουν ουσιαστική επιρροή στο μέλλον μας;
Αν κρίνουμε από τις πράξεις και τις δηλώσεις τους, η απάντηση βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε μια παγωμένη Γροιλανδία με καζίνο και ένα Tesla που μας στέλνει στο διάστημα για να γλιτώσουμε από την ίδια μας την καταστροφή.
Ένα Σουρεαλιστικό Κολάζ
Ας πάρουμε μια ανάσα και ας εξετάσουμε αυτές τις… ιδέες που παρουσίασε ο Τραμπ. Ανάμεσα στις προτάσεις του, αυτή για την αγορά της Γροιλανδίας έχει περίοπτη θέση αφού δήλωσε πως
«Θα την κάνουμε μεγάλη ξανά» αφήνοντας υπόσχεση να μετατρέψει τον παγωμένο παράδεισο σε έναν τουριστικό προορισμό γεμάτο καζίνο και γήπεδα γκολφ και -γιατί όχι:- αφού οι πάγοι λιώνουν, με λίγη γεωπολιτική ιδιοφυΐα, ίσως καταφέρει να πουλήσει στους Αμερικανούς την ιδέα μιας «Αρκτικού Λας Βέγκας».
Δεν έμεινε όμως εκεί. Στην ομιλία του κατά την ορκωμοσία, πρότεινε τη δημιουργία ενός νέου υπουργείου που θα επιβλέπει την «αισθητική» των συνόρων, αφού
«Τα τείχη μας πρέπει να είναι όμορφα, τόσο όμορφα όσο η Μελάνια».
Και υποσχέθηκε ότι το Μεξικό θα πληρώσει όχι μόνο για το τείχος αλλά και για τα χρυσά του στολίδια. Θα είσαι φυλακή δηλαδή, αλλά θα είναι όμορφη. Και θα την πληρώσεις και μόνος σου!
Και φυσικά το «America First» επιστρέφει, με την ιδέα του να βάλει δασμούς στις εισαγωγές τεχνολογίας από τον … πλανήτη Άρη, επειδή «πρέπει να προστατεύσουμε την τοπική μας οικονομία», θα μπορούσε να αποτελέσει το επιστέγασμα της ρητορικής του. Πλανητάρχης κυριολεκτικά!
Ο Έλον Μασκ και ο Χαιρετισμός της Ντροπής
Κι αυτό το γεωπολιτικό καρναβάλι μοιάζει με κακό αστείο, ο Έλον Μασκ αποφάσισε να πάρει τη δική του θέση στο πάνθεον της ιστορικής ανοησίας και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ενώ στεκόταν δίπλα στον Τραμπ, θεώρησε καλό να χαιρετήσει όλο τον πλανήτη με το δεξί του χέρι υψωμένο σε μια στάση που παραπέμπει σε ναζιστικό χαιρετισμό δηλώνοντας:
«Η καρδιά μου είναι μαζί σας».
Κι όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει τη χειρονομία του, ο Μασκ απάντησε με το χαρακτηριστικό του ύφος:
«Ήταν ρωμαϊκός χαιρετισμός, όχι ναζιστικός. Σταματήστε να σκέφτεστε τόσο παρωχημένα».
Προφανώς, η ειρωνεία χάθηκε κάπου ανάμεσα στα tweets του και τις εκρήξεις πυραύλων της SpaceX, ενώ το κοινό διχάστηκε σε φανατικούς υποστηρικτές του που τον υπερασπίστηκαν, υποστηρίζοντας πως ήταν μια «παρεξηγημένη κίνηση», ενώ οι επικριτές του τον κατηγόρησαν για ιστορική αναισθησία, αλαζονεία και παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης.
Η απάντηση των ακτιβιστών δεν άργησε να έρθει και στο Μιλάνο, ένα ομοίωμα του Μασκ κρεμάστηκε ανάποδα στην Πιατσάλε Λορέτο, στο σημείο όπου το 1945 κρεμάστηκε ο Μουσολίνι.
Το μήνυμα ήταν σαφές: «Ο Μασκ δεν είναι απλά ένας επιχειρηματίας. Είναι ένα σύμβολο της σύγχρονης τυραννίας», δήλωσε ένας από τους διαδηλωτές, με τις εικόνες να γίνονται viral, ενώ τα κοινωνικά δίκτυα πήραν φωτιά, με πολλούς να αναρωτιούνται αν αυτή η διαμαρτυρία ήταν απλά υπερβολική ή ένα έγκαιρο καμπανάκι για την άνοδο της πολιτιστικής αλαζονείας.
Και πώς να μην το δει κανείς σαν έναν προφητικό οιωνό;
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι συμβολισμοί, όσο μικροί κι αν φαίνονται, έχουν τη δύναμη να πυροδοτήσουν κινήματα ή να δημιουργήσουν μύθους που θα μας στοιχειώνουν για δεκαετίες.
Κι αυτός που δεν μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος, είναι καταδικασμένος να τα επαναλάβει. Το θέμα είναι σε ποιους θα πέσουν οι συνέπειες μετά…
Μαύρο Μέλλον
Αν αυτή προς τα εκεί πάμε, το μέλλον που ξημερώνει μοιάζει μαύρο, αφού άνοδος του ναζισμού δεν είναι πλέον μακρινή απειλή, αλλά μια πραγματικότητα που εισβάλλει με ταχύ ρυθμό στην πολιτική και κοινωνική σκηνή, ενώ ο κόσμος παρακολουθεί αποχαυνωμένος.
Οι εκφράσεις αυτής της ιδεολογίας δεν συναντιούνται πια σε περιθωριακές ομάδες , αλλά αντίθετα, αποκτούν θέσεις ισχύος, υποστηριζόμενες από τεχνολογικά και πολιτικά συστήματα που άλλοτε υπερηφανεύονταν για την πρόοδο και το ανοιχτό μυαλό τους.
Μπορεί κανείς να φανταστεί έναν κόσμο όπου η τεχνολογία και η πολιτική συμμαχούν για να δημιουργήσουν τη «Νέα Παγκόσμια Τάξη», τα Tesla θα έχουν ενσωματωμένες κάμερες παρακολούθησης, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα λειτουργούν ως εργαλεία ελέγχου σκέψης και η πολιτική ηγεσία θα μετατρέπεται σε ένα θέαμα γεμάτο θράσος και μίσος;
Μήπως αυτό το σενάριο αρχίζει να μοιάζει όχι και τόσο φανταστικό πλέον;
Ο Τραμπ, με το δικό του ακραίο ύφος, μπορεί να υπογράψει διάταγμα που θα επιβάλλει τον εθνικό ύμνο ως ήχο κλήσης στα τηλέφωνα όλων των Αμερικανών, ενώ ταυτόχρονα θα προωθεί ιδέες που επιστρέφουν σε σκοτεινές εποχές της ανθρώπινης ιστορίας. Κάτι που θα φέρει αντίστοιχες δράσεις και από άλλες μεριές το χάρτη.
Έτσι, η πολιτική ρητορική θα γίνει ακόμη πιο θεατρική, με τους ηγέτες να ανταγωνίζονται για το ποιος θα πει την πιο εξωφρενική ατάκα, η απροκάλυπτη χρήση συμβόλων και φρασεολογίας που αντλούν από τη ναζιστική περίοδο θα ενισχύσει τον διχασμό και οι κοινωνίες θα χωριστούν ανάμεσα σε αυτούς που γελούν και αυτούς που φοβούνται, καθώς η γραμμή ανάμεσα στη σάτιρα και την πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο θολή.
Οι συνέπειες αυτής της ανόδου θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές, καθώς πλέον η ατομική ελευθερία μπορεί να καταρρεύσει, η πολιτική συμμετοχή να περιοριστεί σε τυπικές διαδικασίες, ενώ οι αδύναμοι και οι περιθωριοποιημένοι να γίνουν τα πρώτα θύματα.
Οι νέες τεχνολογίες μπορούν να μετατραπούν σε μηχανισμούς επιτήρησης και ελέγχου, ενισχύοντας την κυριαρχία μιας νέας ελίτ.
Το κλίμα θα συνεχίσει να καταρρέει, αλλά τουλάχιστον η Γροιλανδία θα έχει ρεκόρ τουρισμού , ίσως και κάποια πολυτελή καταφύγια για τα μέλη αυτής της ελίτ.
Θα μπορούσε να είναι αστείο αν δεν ήταν τόσο τραγικό…
Το ερώτημα που μένει είναι αν υπάρχει ακόμη χρόνος για αντίδραση. Μπορεί η ιστορία να έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα βρίσκει τρόπους να ανακάμπτει, αλλά βλέποντας όσα συμβαίνουν, η πιθανότητα αυτή μοιάζει όλο και πιο απομακρυσμένη.
Προς το παρόν, το μέλλον διαγράφεται ζοφερό, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για ελπίδα…
Ειδήσεις σήμερα:
Eurovision 2025: Αυτή η χώρα αποχώρησε από τον διαγωνισμό – Η επίσημη ανακοίνωση
Μαίρη Βιδάλη: Η συγκινητική ανάρτηση της μετά το θάνατο του γιού της, Καρόλου
7ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών: Διώκουν δασκάλα που ζήτησε σχολική νοσηλεύτρια για μαθητή
Δείτε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο koutipandoras.gr
Μετάβαση στην Πηγή
Author: Θοδωρής Μιμηγιάννης
