Δ. Καιρίδης στο Πρώτο: Η Τουρκία είναι από τις ελάχιστες πρόθυμες χώρες να στείλει στρατό – Αυτό της δημιουργεί μια ευκαιρία (audio)

«Υπάρχει μεγάλη συσκότιση και σύγχυση για το τι ακριβώς συζητήθηκε, ποιες είναι οι παράμετροι αυτής της ενδεχόμενης ειρηνευτικής πρωτοβουλίας και διαδικασίας που θα οδηγήσει επιτέλους στην ειρήνη που όλοι θέλουμε. Αλλά ως προς την Τουρκία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι από τις ελάχιστες χώρες που είναι πρόθυμη να στείλει στρατό. Είναι από τις χώρες εκείνες οι οποίες και έχουν στρατό και μπορεί και θέλει να τον χρησιμοποιεί ανά πάσα στιγμή. Και αυτό, την ώρα που οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να δώσουν εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία, που σημαίνει να στείλουν στρατό στην Ουκρανία για να εγγυηθεί την επόμενη μέρα, να ξέρουμε ότι είναι πάρα πολύ λίγες οι ευρωπαϊκές χώρες που είναι πρόθυμες να κάνουν κάτι τέτοιο και κατά συνέπεια αυτό και από μόνο του δημιουργεί μια ευκαιρία για την Τουρκία».

Τα παραπάνω ανέφερε ο διεθνολόγος και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Καιρίδης σχετικά με τη συμμετοχή της Τουρκίας, ύστερα από πρόταση του Εμανουέλ Μακρόν, στην πρωτοβουλία ειρήνευσης στην Ουκρανία, καλεσμένος στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο.

«Εγώ πιστεύω ότι στη νέα αυτή εποχή, η οποία είναι μια άλλη εποχή, η απλή επίκληση του διεθνούς δικαίου και των αρχών του δεν αρκεί. Και πίσω από αυτό να κρυβόμαστε όλοι και οι πολιτικοί θέλω να πω και οι πολιτικές δυνάμεις, απλώς συσκοτίζουν την πραγματικότητα και εν τέλει επιτρέπουμε και στον Τραμπ δικαιολογημένα να μας κατηγορεί για υποκρισία. Δηλαδή, το να λέμε, να λέμε, να λέμε και στο τέλος να τρέχουμε στους Αμερικανούς για να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, δεν έχει νόημα.

Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους και έχει κάνει βήματα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία και έχει αυξήσει τις εξοπλιστικές δαπάνες αλλά αυτές τις δαπάνες τις αυξάνεις με έναν στόχο να τον χρησιμοποιήσεις τον στρατό, όχι απλώς να τον έχεις βιτρίνα στις παρελάσεις. Και δυστυχώς οι ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι ακόμα πολύ μακριά από μια τέτοια αντίληψη» συνέχισε ο κ. Καιρίδης.

«Το ζήτημα της Τουρκίας είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα. Είναι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες έτοιμες να δώσουν αυτές τις περίφημες εγγυήσεις ασφαλείας ή απλώς τις συζητάμε; Διότι αν η Πολωνία δεν θέλει να στείλει στρατό, όπως μας έχει πει, αν η Γερμανία δεν μπορεί να στείλει στρατό λόγω Β’ Παγκοσμίου πολέμου και των γνωστών ενοχών και επιπλοκών, αν η Ιταλία δεν έχει στρατό για να στείλει, απομένουν πολύ λίγες χώρες, βασικά η Βρετανία, η Γαλλία και εν τέλει αν χρειαστεί και η Τουρκία.

Και αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει και εμάς όχι μόνο να μας προβληματίσει, να μας θυμώσει, αλλά να μας βάλει και σε έναν διάλογο εσωτερικό, δημόσιο, ειλικρινή όμως διάλογο, όχι απλώς καταγγελτικό για το αν είμαστε διατεθειμένοι εμείς να συμμετέχουμε σε τέτοια προσφορά εγγυήσεων ασφαλείας, στο βαθμό που η Ουκρανία βεβαίως δεν γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ. Σε αυτό νομίζω υπάρχει πλέον συναίνεση και άρα δεν μπορεί να έχει την εγγύηση του άρθρου 5 και θα χρειαστεί κάτι εναλλακτικό. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα και αρχίζει η υποκρισία, διότι την ίδια ώρα που όλοι ομνύουμε στο διεθνές δίκαιο, κάποιος χρειάζεται όλα αυτά να τα εφαρμόσει και να τα επιβάλει. Δεν είναι μόνο να τα λέμε» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Καιρίδης.

«Το θεμελιώδες είναι η Γερμανία. Δηλαδή, εκεί που το πρόβλημα πραγματικά είναι ο πυρήνας του, είναι η Γερμανία. Διότι πρώτον, δεν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη χωρίς τη Γερμανία. Η Γερμανία είναι μεγάλη χώρα. Η Γερμανία όμως έχει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από πάνω της. Μπορούμε να φανταστούμε Γερμανούς στρατιώτες να φυλάνε τα σύνορα της Ουκρανίας με τη Ρωσία απέναντι στο ρωσικό στρατό;»

Τούτων δοθέντων τρέχουν όλοι στο Λευκό Οίκο να παρακαλέσουν, να κολακέψουν, να ρυμουλκήσουν τον Ντόναλντ Τραμπ γιατί τον έχουν ανάγκη. Έχουν ανάγκη την Αμερική ακόμη» προσέθεσε.

Ως προς το κατά πόσο φαίνεται να μακραίνει σε χρόνο η διαδικασία για την επίτευξη της ειρήνευση στην Ουκρανία, ο κ. Καιρίδης σημείωσε ότι έχουν γίνει πολύ λίγες λεπτομέρειες γνωστές και οι διαρροές ήταν φειδωλές. Ωστόσο, επισήμανε «είναι καλό που υπάρχει πρωτοβουλία και όλοι θέλουν την ειρήνη και καλό που γίνεται σε καλό κλίμα. Θα σας πήγαινα και ένα βήμα παραπέρα. Καλό που υπάρχει και η επικοινωνία και με τον Πούτιν και πολύ καλό που οι Ευρωπαίοι είναι ενωμένοι. Που δεν είχαμε μια εικόνα Ευρωπαίων ηγετών στο Λευκό Οίκο να αρχίσουν να μαλώνουν μεταξύ τους. Δεν είναι δεδομένο ότι αυτό που θα πει ο Γερμανός θα γίνει δεκτό από τον Άγγλο ή την Ιταλίδα πρωθυπουργό αλλά εν πάση περιπτώσει πήγαν ενωμένοι και αυτά όλα είναι θετικά.

Όμως, από εκεί και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα και τα δύσκολα έχουν να κάνουν με το πόσο υποχωρητικός θα είναι ο Ρώσος, με το αν θα δεχθεί ο Ουκρανός την παραχώρηση εδαφών, κάτι πάρα πολύ δύσκολο, πάρα πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη. Δεν υπάρχουν δημοκρατίες στον κόσμο που να δίνουν εδάφη τους οικειοθελώς, έτσι δεν είναι; Και από κει και πέρα, οι εγγυήσεις οι οποίες αφορούν εμάς, διότι μιλάμε για εγγυήσεις, ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, ότι όταν λέμε να δώσουμε εγγυήσεις η Ουκρανία να παραμείνει ανεξάρτητη και κυρίαρχη στο κομμάτι που εν πάση περιπτώσει θα ελέγχει πλήρως, ποιος θα της δώσει αυτές τις εγγυήσεις; Ποιος θα στείλει στρατό στην Ουκρανία, στρατό όχι απέναντι σε Σέρβους, όχι απέναντι σε Αφρικανούς, απέναντι στο ρωσικό στρατό που έχει πυρηνικά, που έχει δορυφόρους, που έχει δυνατότητες και που ενδεχομένως όταν τον στέλνεις έχεις και την πιθανότητα να τον χρησιμοποιήσεις κιόλας, δεν τον στέλνεις μόνο για να υπάρχει.

Ακριβώς για να μην το χρησιμοποιήσεις, θα πρέπει να τον στείλεις με αξιοπιστία. Όχι να τον στείλεις για παρελάσεις. Αυτό θέλω να πω ότι μόνο μέσα από την αποτροπή υπάρχει ειρήνη.

Άρα, έχουμε μεγάλες αλλαγές μπροστά μας για την Ευρώπη και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες».

www.ertnews.gr