Φυσικό κάλος και μνημεία της Δράμας

Στους πρόποδες του όρους Φαλακρό, η Δράμα αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού κόσμου από την κλασική εποχή, στα τέλη του 19ου αι. κατέστη οικονομικά ισχυρή από την παραγωγή και το εμπόριο καπνού, καθώς και με την λειτουργία του σιδηρόδρομου.

Μια πόλη με μακρά ιστορία και πλήθος μνημείων, επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ήταν  οχυρωμένη  με κάστρο, που γνώρισε μεγάλη ακμή υπό τους Κομνηνούς ως εμπορικός και  στρατιωτικός κόμβος, ενώ το 1371 κατελήφθη από τους οθωμανούς.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι στην περιοχή της σύγχρονης πόλεως της Δράμας υπήρχε ένας αρχαίος ελληνικός οικισμός με το όνομα Δύραμα ή Ύδραμα, που σημαίνει «πλούσιος σε νερό». Κατ’ άλλους το όνομα προήλθε από το ρέμα, δηλαδή δίρεμα, δίραμα, Δράμα.

Πρώτοι κάτοικοι της Δράμας, φαίνεται ότι ήταν οι Δίοι του Ομήρου, ή οι διόβεσοι, που ζούσαν στα πυκνά δάση. Σήμερα παραμένει ανέγγιχτο το μοναδικό στην Ελλάδα και από τα ελάχιστα στην Ευρώπη, το παρθένο δάσος του Φραχτού, όπου δεν υπήρξε ανθρώπινη δραστηριότητα τα τελευταία 500 χρόνια. Το σπήλαιο του Αγγίτη ποταμού, το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο στον κόσμο, βρίσκεται σε απόσταση περίπου  25 χλμ. βορειοδυτικά της Δράμας, στον δήμο Προσοτσάνης και αποτελεί μέρος του φυσικού  της πλούτου.

Μέσα στην Δράμα ο επισκέπτης του πάρκου της Αγίας Βαρβάρας θαυμάζει το σύστημα των λιμνών και ρυακιών που το διατρέχουν, δίνοντας την αίσθηση μιας παραλίμνιας ή παραποτάμιας πόλεως.

Μια γεύση από την ιστορία της δίνουν το ταφικό σύμπλεγμα από την εποχή του σιδήρου, που εντοπίστηκε στην περιοχή της Βιομηχανικής Ζώνης και ο μακεδονικός τάφος των ελληνιστικών χρόνων, που βρίσκεται κοντά στην πλατεία Δικαστηρίων.

Παλιά αρχοντικά, με πλούσιο διάκοσμο από τα τέλη του 19^ου αιώνα μαρτυρούν την ακμή της πόλεως, που ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.

www.ertnews.gr