Ελληνικοί υδρογονάνθρακες – τι μέλλει γενέσθαι

Νέα εποχή για την Ελλάδα δημιουργεί η έκθεση της Επιτροπής Υδρογονανθράκων του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που έδειξε ότι η χώρα μπορεί να προσδοκά σημαντικά οφέλη, από τα κοιτάσματα που θα εντοπισθούν στο Ιόνιο και νοτιοδυτικά της Κρήτης και αναμένεται να είναι εκμεταλλεύσιμα.

Ο  Άγγελος Μαυροματίδης, γεωλόγος ειδικός στους υδρογονάνθρακες – στέλεχος πετρελαϊκής εταιρίας στα Η.Α.Ε.  μιλούσε επί  χρόνια για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες, αλλά δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου.

Όπως αναφέρει στο παρελθόν είχαν διεξαχθεί έρευνες που ήταν καθ’ όλα θετικές αλλά για διάφορους λόγους δεν προχώρησαν οι έρευνες. «Όταν όλες οι γειτονικές χώρες διαθέτουν κοιτάσματα είναι περισσότερο από πιθανό να έχει και η Ελλάδα. Είναι επίσης γεγονός ότι στην Μαύρη θάλασσα βρέθηκαν 10 τρις. κ.μ. αερίου».

Υπήρχαν προβλήματα τεχνολογίας, και το κράτος δεν έδωσε το πρώτο ΟΚ για να γίνει μια γεώτρηση, σημείωσε ευγενικά ο κ. Μαυροματίδης.

Σήμερα οι έρευνες πρέπει να εντατικοποιηθούν. Το κόστος μιας γεώτρησης ανέρχεται στα 60 με 100 εκατ. δολάρια. Δίνονται σε διάφορες εταιρείες τα μπλόκ, γίνονται οι έρευνες, και εφ’ όσον επιβεβαιωθεί η ύπαρξη κοιτασμάτων, ξεκινούν οι γεωτρήσεις.

«Η τεχνολογία έχει αλλάξει από το 1930- 1980 και οι εταιρείες μπορούν πλέον, με την βοήθεια του κράτους να προχωρήσουν».

Ποτέ δεν έγιναν έρευνες στην νοτιοδυτική Ελλάδα. Από την στιγμή που θα ξεκινήσουν οι έρευνες χρειάζονται δυο έως πέντε χρόνια για να έχουμε θετικά αποτελέσματα, όπως είπε ο κ. Μαυροματίδης.

Οι υδρογονάνθρακες μπορούν να βοηθήσουν στην μετάβαση στην νέα εποχή. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που θα βρεθούν θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν πλήρως το εισαγόμενο, αλλά και να καταστήσουν την χώρα παραγωγό «Μπλε Υδρογόνου» έως το 2050.

Οι πρώτες ανακοινώσεις στον τύπο για υδρογονάνθρακες έγιναν κατά την περίοδο  της χούντας το 1969. Όταν ακολούθησε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, πολλοί  την συνέδεσαν με τα πετρέλαια. Η δεκαετία του ΄80 ήταν τραγική για την Ελλάδα, καθώς διακινδύνευσε τα δικαιώματά της στον θαλάσσιο χώρο με επικίνδυνες πολιτικές πιρουέτες, δήθεν ανυπότακτων ρητορικών, που είχαν ακριβώς τα αντίθετα από τα  υποτιθέμενα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ενώ η τότε πολιτική ηγεσία έφτασε στο σημείο να μιλά για ζωτικά δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία δεν έχει κυρώσει ούτε τη Διεθνή Συνθήκη για την Υφαλοκρηπίδα του 1958 ούτε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Είναι γνωστές και δημοσιευμένες στον τουρκικό τύπο οι αναφορές του πρώην εμπειρογνώμονα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Μπουλούκμπασι (Ahmet Deniz Bölükbaşı), στο βιβλίο του  με τίτλο “Dışişleri İskelesi” (Αποβάθρα Εξωτερικών Υποθέσεων), ότι το 2011 η Ελλάδα είχε συμφωνήσει «να μειώσει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο σε 6 μίλια σε ορισμένες περιοχές κοντά στις τουρκικές ακτές… Ωστόσο, οι ισχυρισμοί αυτοί δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ από το Τουρκικό και το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικό, καθώς οι διερευνητικές συνομιλίες που πραγματοποιούσαν οι τουρκικές και ελληνικές αρχές από το 2000, και οι οποίες προέβλεπαν την διευθέτηση των διαφορών στο Αιγαίο, κρατήθηκαν μυστικές».[1]

«Ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας στην Ελλάδα και διαπραγματευτής από το 2000 στις διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών, Bölükbaşı, περιέγραψε στο βιβλίο του τις τουρκικές θέσεις στον τουρκοελληνικό διάλογο για την περιοχή και είναι σαφές ότι τα περισσότερα από αυτά γίνονται ανεπίσημα αποδεκτά από την Αθήνα». Ο τότε υπουργός Εθνικής Αμύνης δήλωσε «Υπήρχαν συνομιλίες, αλλά δεν επετεύχθη συμφωνία. Μοναδικός σκοπός της Αθήνας είναι η προστασία του διεθνούς δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας».[2] Εν ολίγοις δεν αρνήθηκε τις σχετικές συνομιλίες, αλλά ότι δεν καρποφόρησαν.

Οι υδρογονάνθρακες δεν είναι άυλοι πόροι και σε καμία περίπτωση “λανθάνοντα περιουσιακά στοιχεία”. Σημειώνεται ότι τα κράτη ενεργούν βάση των δικών τους συμφερόντων και όχι των εταίρων, όπως δηλαδή έπραξε ο Μπουλούκμπασι, ο οποίος υπηρετών ως διπλωμάτης στην Βόννη, διεκδίκησε παρεμβάσεις της Γερμανίας υπέρ της Τουρκίας.

Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα γυρίζει σελίδα στην πολιτική των υδρογονανθράκων και η διεθνής συγκυρία ευνοεί στο να ενισχύσει την θέση της εντός ΕΕ, η οποία βλέπει την δυνατότητα απεξάρτησης από το ρωσικό μονοπώλιο.

[1] ^{Atina‘da 6 mil şoku, STELYO BERBERAKIS, 13.8.2011, [Σοκ 6 μιλίων στην Αθήνα], https://www.sabah.com.tr/gundem/2011/08/13/atinada-6-mil–soku}

[2] Bölükbaşı’nın kitabı Atina’yı karıştırdı, 11.8.2011, [Το βιβλίο του Bölükbaşı μπέρδεψε την Αθήνα], https://www.sabah.com.tr/dunya/bolukbasinin-kitabi-atinayi-karistirdi-1954083

www.ertnews.gr